اعتراض ثالث اصلی و طاری دو نوع اعتراض ثالث هستند که مطابق با ماده ۴۱۹ قانون آیین دادرسی مدنی تعیین شده اند. بر خلاف باور عموم این دو اعتراض با یکدیگر متفاوت هستند و دارای احکام مخصوص به خود هستند. به طور خلاصه باید گفت که اعتراض ثالث طاری در جریان یک دعوا مطرح می شود اما اعتراض ثالث اصلی از همان فرایند اولیه اعتراض توسط شخص ثالث انجام می شود.
در تعریف اعتراض ثالث اصلی و طاری باید گفت که اعتراض ثالث اصلی عبارت است از اعتراض فرد سوم به رأی که در جریان دادگاه و طی دعوای میان دو نفر برعلیه و به ضرر او صادر شده است. اعتراض طاری نیز یکی از روش های اعتراضی است که توسط شخص ثالث مطرح می شود. زمانی این اعتراض مطرح می شود که یکی از طرفین دعوا به رأیی که پیش تر در دادگاه صادر شده و طرف مقابل در جریان دادرسی جهت ثابت کردن ادعای خود آن را به عنوان ادله مطرح کرده باشد. بنابراین می توان چنین نتیجه گرفت که این دو اعتراض در عین متفاوت بودن با مفهوم دادخواست و دعوای ثالث اصلی و طاری نیز متفاوت هستند.
نکته: زمانی که شخص سوم در جریان دعوای اولیه میان طرفین دعوا حضور نداشته باشد و به کل از آن بی خبر باشد و رأی دادگاه به زیان او صادر شده است. سپس در جریان دادرسی از رأی صادر آگاه شود و نسبت به آن اعتراض کند به آن اعتراض شخص ثالث طاری گفته می شود.
همچنین بخوانید بهترین وکیل ملکی
نکته بسیار مهمی که در خصوص اعتراض ثالث اصلی و طاری وجود دارد آن است که قانون گذار جهت اعتراض مهلت و زمان مشخصی مقرر نکرده است. زیرا شخص ثالث در جریان دعوایی که پیش تر اقامه شده و همچنین از حکم صادره بی اطلاع بوده است حکمی از سوی دادگاه برای او ارسال نمی شود. به همین دلیل نمی توان مهلتی جهت اعتراض او تعیین کرد. زیرا زمان دقیق اطلاع او از حکم صادر شده برای مراجع قضایی محرز و قابل تشخیص نیست. با این تفاسیر شخص ثالث اصلی و طاری هر زمان که مایل باشند می توانند نسبت به رأی صادر شده برعلیه خود اعتراض کنند.
نحوه اعتراض ثالث اصلی و طاری اندکی با هم متفاوت است. اعتراض ثالث اصلی به این صورت است که هر زمان شخص خوانده و یا محکوم علیه از حکم صادر شده توسط دادگاه آگاه نباشد و تنها زمانی مطلع شود که حکم به مرحله اجرا در آمده باشد می تواند بر اساس مراحل قانونی نسبت به آن اعتراض کند. اما مراحل اعتراض کدم اند و چگونه طی می شوند؟ در جواب باید گفت که لازم است ابتدا محکوم علیه به صورت رسمی دادخواست اعتراض ثالث خود را به دادگاه تقدیم کند. با ارائه دادخواست مربوطه دادگاه درباره آن رأی صادر می کند. لازم به ذکر است که خوانده و خواهان باید همان افرادی باشند که پیش تر به دادگاه فرا خوانده شده اند.
اما چگونگی انجام اعتراض ثالث طاری به این صورت است که اگر یکی از طرفین دعوا در جریان برگزاری جلسه دادگاه بخواهد اعتراض کند. و این اعتراض برای اثبات بر حق بودن خود باشد. حال اگر طرف مقابل هم برای دفاع از حق خود به دلایل و ادله طرف دیگر معترض باشد و اعتراض کند. حالت اعتراض طاری رخ می دهد.
نکته: در اعتراض ثالث اصلی باید دادخواستی را تنظیم و به دادگاه ارائه داد. این در حالی است که در اعتراض ثالث طاری نیازی به طرح دادخواست نیست.
انواع دادخواست اعتراض ثالث اصلی و طاری به سه نوع طرح می شوند که عبارت اند از:
● اعتراض نسبت به حکم صادره از سوی دادگاه.
● اعتراض به توقیف ملک مورد مناقشه.
● اعتراض درباره تصمیم واحد ثبتی برای افراز.
دادگاه ذی صلاح برای رسیدگی به اعتراض ثالث اصلی و طاری چه از طریق تنظیم دادخواست باشد و یا بدون طرح دادخواست در سه دادگاه ذیل قابل رسیدگی است.
● دادگاه بدوی یا اولیه که به دادگاه عمومی یا انقلاب معروف است. رسیدگی در این دادگاه در صورتی انجام می شود که رأی صادره از طرف خود دادگاه به طرفین دعوای مربوطه اعلام شده باشد.
● دادگاه تجدید نظر که معمولاً بعد از صدور رأی در دادگاه بدوی تشکیل می شود.
● دیوان عالی کشور که معمولاً زمانی تشکیل می شود که از یک حکم فرجام خواهی شده باشد.
به طور حتم اعتراض ثالث اصلی و طاری و همچنین رسیدگی به آن از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. زیرا حکم صادره از سوی دادگاه تنها درباره طرفین دعوا یعنی خواهان و خوانده قابل اجرا است. بنابراین در خصوص حق و حقوق دیگران به صورت بی طرف عمل می کند. واقعیت امر این است که گاهی حکم دادگاه افرادی غیر از طرفین دعوا را درگیر پرونده و حکم صادر شده می کند. حتی در بسیاری مواقع حکم صادر شده برای رسیدگی به دعوای دو نفر در دعوای افراد دیگری تأثیرگذار است. بنابراین شخص قانون گذار راهی را تعیین کرده تا شخص ثالث که در دعوای دیگران متضرر شده است بتواند اعتراض کند. و این روش اعتراض ثالث نام دارد. این حق به عنوان حق مسلم برای فردی در نظر گرفته شده که بدون حضور در دادگاه محکوم شده است. زیرا شخص ثالث بدون حضور در دادگاه و بدون برخورداری از شرایط دفاع از حق خود محکوم شده است.
همچنین بخوانید بهترین وکیل پایه یک دادگستری
اعتراض ثالث اصلی و طاری جزء دعواهای حقوقی هستند که قانون گذار آن ها را برای فردی غیر از خواهان و خوانده دعوا در نظر گرفته اند. اعتراض ثالث اصلی و اعتراض طاری دو مقوله جدا از هم هستند که مراحل انجام آن ها نیز با هم متفاوت هستند. بنابراین بهتر است برای انجام و طی پروسه چنین اعتراض هایی از تجربه یک وکیل متخصص استفاده شود. زیرا وکلای متخصصی که در این باره فعالیت می کنند با تمامی مراحل پیش روی آشنا بوده و به خوبی می توانند افراد را راهنمایی کنند.
دعوای الزام به صورت مجلس تفکیکی یکی از دعاوی بسیار رایج و مطرح در حوزه املاک بخصوص آپارتمان و خانه های مسکونی جدید التاسیس است. این دعوا از جمله دعواهای غیر مالی است و دادگاه ذی‌صلاح جهت رسیدگی به آن دادگاه نزدیک به محل قرارگیری ملک است.
دعوی الزام به صورت مجلس تفکیکی تحت شرایط خاصی قابل تنظیم است. به همین دلیل در رابطه با املاکی که دارای سند مالکیت باشند طرح چنین دعوایی امکان پذیر نخواهد بود. به طور کلی این نوع دعوا تنها زمانی قابل تنظیم است که پیش تر سند مالکیت برای ملک مورد نظر صادر نشده باشد. زیرا املاکی که دارای سند مالکیت هستند بر اساس قانون طرح دادخواست صورت مجلس تفکیکی برای آن ها غیر قابل پیگیری است.
همچنین ببینید بهترین وکیل دعاوی ملکی
به طور کلی افراد با طرح دعوای الزام به صورت مجلس تفکیکی اهدافی را دنبال می کنند که عبارت‌اند از:
● تنظیم تفکیک نامه میان مالکین مشاعی.
● به فروش رساندن قطعات مفروزی.
● کمک به صدور مالکیت قطعات مفروزی.
زمانی که یکی از طرفین درباره اخذ صورت مجلس تفکیکی کم‌کاری کند طرف مقابل می تواند اقدام به طرح دعوای الزام به صورت مجلس تفکیکی کند. برای انجام این کار لازم است ابتدا به مراجع قضایی مراجعه کرد و دادخواستی در همین رابطه تنظیم و آن را به دادگاه تسلیم کرد. در متن دادخواست یکی از طرفین به عنوان خواهان و طرف دیگر به عنوان خوانده معرفی می شوند. سپس طرفین دعوا در تاریخ و زمان مشخصی به دادگاه فراخوانده می شوند.
لازم به ذکر است که اگر ملک مورد مناقشه دارای چندین مالک باشد باید همگی آن ها در دادگاه حضور پیدا کنند. به این معنی که دعوای مذبور باید از سوی تمام مالکان ملک طرح گردد. بنابراین اگر شخص خواهان تنها نام آخرین و یا یکی از مالکان را در متن دادخواست قید کرده باشد دعوای مورد نظر از طرف دادگاه رد می شود.
دعوای الزام به صورت مجلس تفکیکی بعد از طی مراحل مقدماتی به طور جدی در دادگاه مورد بررسی قرار می گیرد. سپس بر اساس مدارک و ادله های ارائه شده دادگاه رأی نهایی را صادر می کند.
بهترین کار جهت جلوگیری از طرح دعوای الزام به صورت مجلس تفکیکی اخذ صورت مجلس تفکیکی از دفتر ثبت اسناد است. به این ترتیب که پس از آنکه ساختمانی با تعداد واحدهای مشخص بنا شد لازم است نسبت به اخذ تأییدیه مهندس ناظر اقدام کرد. با گرفتن تائیدیه مهندس ناظر می توان عملاً و به طور قانونی گواهی پایان کار را از شهرداری اخذ کرد. حال اگر ساختمان احداث شده شخصی باشد و همچنین در محدوده قانونی شهر باشد باید بر اساس ماده قانونی ۱۰۱ شهرداری ها و همچنین سند مالکیت خود اقدام کرد. البته در خصوص آپارتمان ها مسئله اندکی متفاوت خواهد بود و آنچه که حائز اهمیت است پایان کار شهرداری است. به این معنی که عمل تفکیک طبق قانون آپارتمان ها انجام می گیرد.
در مرحله بعدی جهت جلوگیری از طرح دعوای الزام به صورت مجلس تفکیکی مالک ملکی که از لحاظ مالکیت شخصی است باید نقشه تفکیکی را به دفتر اسناد تقدیم کند. سپس درخواست صورت مجلس تفکیکی کند. همچنین اگر ملک آپارتمانی باشد باید مالکین و یا مالک گواهی پایان کار را به دفتر ثبت اسناد رسمی ارجاع دهند و خواهان صورت مجلس تفکیکی درباره ملک خود شوند. در مرحله بعدی کارشناس از ملک بازدید کرده و اقدام به قید مشخصات بخش های مختلف هر واحد و مشاعت آن می کند. سپس مشاهدات و تحقیقات خود را در قالب پرونده ای کامل به اداره ثبت اسناد تسلیم می کند تا حکم صورت مجلس تفکیکی صادر شود. بعد از صدور حکم، مالک یا مالکان ملک اقدام به تنظیم تفکیک نامه می کنند و آن را امضاء می کنند و این به معنی مشخص شدن سهم هر مالک و جلوگیری از بروز طرح دعوای مربوطه است.
برای تهیه دعوای الزام به صورت مجلس تفکیکی ابتدا باید مشخصات شخصی و هویتی فرد درخواست کننده و مدارک مثبت مالکیت ملک مانند سند تعهد و مبایعه نامه یا بیع و انتقال تهیه شوند. سپس آن ها را ضمیمه دادخواست کرده و به مراجع قضایی ارجاع داد. بهتر است یادآور شویم که طرح این نوع دعوا تنها در مورد املاکی خواهد بود که از قابلیت افراز و تفکیک برخوردار باشند.
پیش تر نیز شرح دادیم که تهیه و تنظیم دعوای الزام به صورت مجلس تفکیکی تحت شرایط خاصی امکان پذیر است. حال علاوه بر شرایط یاد شده لازم است چندین نکته مهم و اساسی در رابطه با آن مورد توجه قرار بگیرند که مهم ترین آن ها عبارت‌اند از:
● در صورت مجلس تفکیکی یا همان سند تفکیکی تنها ویژگی های اربعه که شامل شمال، جنوب، شرق، غرب می شوند برای هر واحد یا ساختمان لحاظ می شوند.
● در صورت مجلس تفکیکی مالکیت اختصاصی واحدها در نظر گرفته نمی شود.
● برای طرح دعوای مربوطه باید گواهی پایان کار ساختمانی که از شهرداری منطقه قابل اخذ است را در دست داشت.
● در صورت در دسترس نداشتن گواهی پایان کار شخص خواهان یا همان متقاضی طرح دعوا می تواند صورت مجلس تفکیکی از دادگاه ذی‌صلاح طلب کند.
● تنظیم صورت مجلس تفکیکی به نوعی پیش نیاز و مقدمه اخذ تقسیم نامه و تنظیم سند رسمی است.
● دادخواست الزام به تنظیم سند رسمی را می توان ضمن طرح دادخواست مربوطه درخواست کرد.
● گرفتن تائیدیه شهرداری جهت اخذ صورت مجلس تفکیکی لازم و ضروری است.
● برای اراضی و املاکی که در خارج از حریم شهری واقع شده اند باید طبق آئین نامه اراضی جهت تفکیک و صدور الزام به دریافت صورت مجلس تفکیکی آن ها اقدام کرد. در غیر این صورت مسئله تفکیک غیر قابل اجرا خواهد بود.
● تفکیک ملک یا املاک بخصوص بناهای مسکونی در اداره ثبت اسناد بر اساس دستورالعمل تفکیک آپارتمان ها انجام خواهد شد.
دعوای الزام به صورت مجلس تفکیکی را می توان به کمک یک وکیل با تجربه تنظیم کرد و سپس آن را در مراجع قضایی مورد پیگیری قرار داد. به طور حتم وکلای متخصص ملکی در این حوزه قادرند در مدت زمانی اندک دعواهای حقوقی از این دست را به نتیجه برسانند.
وکیل دعاوی حقوقی معمولاً در پرونده هایی مانند اختلافات خانوادگی، طلاق، مناقشات مالی میان افراد، اختلافات معاملاتی و اقتصادی ورود می کند. گستردگی دعواهای حقوقی در جوامع امروزی سبب استفاده روز افزون از تخصص چنین وکلایی شده است. از طرفی دعواهای حقوقی بسیار متنوع هستند و افراد زیادی با نوعی از آن درگیر هستند. لازم به توضیح است که زمانی به حضور چنین وکیلی نیاز است که دعواهای حقوقی میان افراد به وجود بیایند. از این رو افراد برای دست‌یابی به حقوق خود و جبران خسارات وارده به وکیل حقوقی مراجعه می کنند.
وکیل دعاوی حقوقی در زمینه های مختلف حقوقی قادر به ارائه مشاوره به موکل خود است. از آنجا که موضوعات حقوقی بسیار متنوع هستند بهتر است وکیل تنها در یک یا دو زمینه بخصوص فعالیت کند و در موضوعاتی که دارای تجربه و تخصص باشد اقدام به ارائه مشاوره کند. نحوه تنظیم دادخواست، نحوه دفاع افراد از خود در دادگاه و مراحل رسیدگی به دعوا از جمله مواردی هستند که وکیل می تواند در خصوص آن ها مشاوره دهد.
وکیل دعاوی حقوقی کسی است که دارای تحصیلات عالی در رشته حقوق باشد و سال ها در این زمینه اقدام به نوشتن چندین مقاله و حتی رساله کرده باشد. همچنین با پشتوانه دانش خود در موضوعات و مسائل مختلف حقوقی به شکلی کاملاً تخصصی وکالت افراد را قبول کند.
نکته: وکالت تخصصی به این معنی است که یک وکیل فعالیت خود را تنها در یک موضوع خاص خلاصه کند. از آنجا که قبول وکالت در دعواهای حقوقی به تخصص و تجربه و دانش بالایی نیاز دارد بهتر است وکالت خود را به وکیلی با سابقه و آگاه سپرد.
وکیل دعاوی حقوقی بعد از قبول وکالت موکل خود اقدامات مؤثری در جهت گرفتن حقوق او انجام می دهد. این اقدامات شامل موارد ذیل هستند:
● تنظیم دادخواست.
●تنظیم لایحه دفاعیه.
● تنظیم لایحه اعتراض به حکم بدوی.
●درخواست تجدید نظرخواهی.
● تقاضای ارجاع پرونده به کارشناسی.
●جمع آوری ادله و شواهد محکم و ارائه آن ها به دادگاه.
●دادن اطلاعات مفید و کاربردی به موکل خود.
مشورت با وکیل دعاوی حقوقی دارای مزایا و فواید بسیاری است. به همین دلیل امروزه افراد به محض روبه رو شدن با دعواهای حقوقی پیش از هر اقدامی با یک وکیل متخصص مشورت می کنند. در جلسه مشاوره وکیل حقوقی تمامی نکات و مسائل مربوط به دعوا را بررسی می کند. سپس نتیجه را به اطلاع موکل خود می رساند. همچنین موکل خود را در جریان اقدامات صورت گرفته قرار می دهد. در صورت مشورت با چنین وکیلی پرونده در مدت زمان اندکی به جریان می افتد. در نتیجه سریع تر به نتیجه می رسد. بنابراین از هدر رفت وقت و هزینه افراد جلوگیری می شود.
یک وکیل دعاوی حقوقی می تواند در زمینه های مختلف تخصص لازم را کسب کند. انواع تخصص های حقوقی این نوع وکیل شامل موارد ذیل هستند.
● تخصص حقوقی در زمینه حقوق تجارت.
● تخصص در زمینه امور مالی.
● تخصص حقوقی در زمینه تمامی مسائل خانواده اعم از طلاق، حضانت فرزندان، پرداخت نفقه و غیره.
● تخصص حقوقی مربوط به امور کیفری.
● تخصص حقوقی در مسائل حقوق مدنی مانند انواع قراردادهای مربوط به ارث و میراث، قراردادهای معین و غیر معین، قراردادهای حق شفعه و غیره.
با اندکی دقت و در نظر گرفتن میزان گستردگی ارتباطات و مناسبات اجتماعی و همچنین ایجاد مناقشه و اختلاف میان افراد مختلف جامعه می توان به اهمیت مراجعه به وکیل دعاوی حقوقی پی برد. همچنین افراد جهت رفع اختلافات خود با سایر افراد مجبور هستند به مراجع قضایی مراجعه کنند. از آنجا که رسیدگی قضایی به اختلافات باید بر اساس و در چهارچوب قانون صورت بگیرد. بدهی است که رعایت این قوانین زمان بر خواهد بود. همچنین افراد عادی از تخصص کافی برای پیگیری پرونده خود برخوردار نیستند. به همین دلیل است در دادگاه نمی توانند آن طور که باید و شاید به حقوق خود دست پیدا کنند. همچنین طرح شکایت و رسیدگی به دعواهای حقوقی مستلزم صرف وقت بسیار است. به همین دلیل اغلب افراد نمی تواند وقت کافی به انجام این کار اختصاص دهند.
حق الوکاله وکیل دعاوی حقوقی بر اساس فاکتورهای مهمی تعیین و محاسبه می شود. پیش از ذکر این فاکتورها لازم است بدانید که معمولاً هزینه وکالت در حین رسیدگی به پرونده و انجام مراحل دادرسی تعیین می شود. نوع پرونده، مدت زمان صرف شده جهت به سرانجام رساندن پرونده، تخصص وکیل و سابقه او از جمله فاکتورهای تعیین کننده دستمزد یک وکیل حقوقی هستند. به طور کلی هرچه پرونده پیچیده تر باشد هزینه رسیدگی به آن توسط وکیل بالاتر خواهد بود اما یقیناً انصاف وکیل نیز در این باره بی تأثیر نیست.
بهتر است بدانید زمانی که از یک وکیل دعاوی حقوقی سخن به میان می آید. دقیقاً منظور وکیل متخصص در حوزه مسائل حقوقی است. بنابراین چنین وکیلی به طور حتم تأثیر مثبتی بر روی فرایند روند دادرسی پرونده می گذارد. وکیلی که در زمینه موضوعات حقوقی فعالیت می کند به طرز فوق العاده ای با قوانین مربوطه آشنایی دارد. بنابراین به خوبی قادر است به کمک دانش و علم خود دعوای مربوطه را تشخیص دهد. سپس متناسب با آن اقدام به تنظیم دادخواست کند. به طور حتم تنظیم یک دادخواست مناسب می تواند بر روی رأی نهایی دادگاه تأثیرگذار باشد.
وکیل دعاوی حقوقی از جمله وکلای پایه یک دادگستری است که در اغلب مواقع به صورت هم‌زمان درگیر چندین پرونده است. دلیل این امر هم تعداد بالای پرونده ها و دعواهای حقوقی است. همچنین اکثریت قریب به اتفاق وکلای دادگستری در زمینه مسائل حقوقی فعالیت می کنند. بنابراین به راحتی می توان به چنین وکلایی دسترسی پیدا کرد و پرونده حقوقی خود را به آنان سپرد. با این حال لازم است بدون تحقیق درباره سابقه و عملکرد وکیل مورد نظر از بستن قرارداد با او خودداری کرد.
وکیل دعاوی تجاری یک وکیل پایه یک دادگستری است که طی سال های اخیر به شدت فعال و معروف شده است. زیرا وسیع بودن حوزه تجارت و زد و بندهای ایجاد شده در آن سبب ایجاد مناقشات و اختلافات متعدد میان افراد شده است. علاوه بر آن مراکز تجاری عظیم برای پیش برد اهداف و برنامه های خود همواره به افرادی متخصص و با تجربه در زمینه قانون و حقوق نیاز دارند. بنابراین طبیعی است که به دنبال استخدام چنین وکیلی برای دست‌یابی به اهداف خود باشند. اما واقعاً این وکیل چگونه وکیلی است؟ و چه وظایفی بر عهده دارد؟ و مزایای استفاده از دانش و تجربه او چیست؟ جواب این پرسش ها و بسیاری پرسش های دیگر را در متن ذیل خواهیم داد.
وکیل دعاوی تجاری دعواها و شکایت مرتبط با امور تجاری را شامل موارد و مسائل ذیل می داند.
● سو استفاده از اختراع ثبت شده به نام دیگران.
● کپی طرح های صنعتی.
● نقض و زیر پا گذاشتن حقوق علائم تجاری.
● باطل شدن گواهینامه علامت تجاری بنا به دلایل خاص.
● باطل شدن ورقه اختراع ثبت شده.
● ابطال گواهینامه و تصدیق طرح های صنعتی.
● درخواست مطالبه وجه چک.
● باطل شدن صورت جلسه هیئت مدیره.
وکیل دعاوی تجاری به وکیلی گفته می شود که در خصوص مسائل تجاری دارای دانش و تجربه ای بالا است. بنابراین قادر است وکالت افراد را در خصوص پرونده ها و دعواهای تجاری بر عهده بگیرد. همچنین او با تکیه بر توانایی خود در زمینه حل مسائل تجاری قادر است در مراجع قضایی به دنبال گرفتن حق موکل خود باشد. علاوه بر آن او شخصی است که تسلط بالایی بر قوانین تجاری دارد. همچنین چنین وکیلی به خوبی با انواع کسب و کارها و شرکت‌های تجاری آشنایی داشته و آئین نامه های مربوطه را از بر است.
به طور کلی برای رسیدگی به تمامی امورات و موضوعات تجاری وجود یک وکیل دعاوی تجاری لازم و ضروری است. اما در برخی از موارد این نیاز به شدت احساس می شود که از آن جمله می توان به دعواهای ذیل اشاره کرد.
● دعوای شرکت ها.
● مالکیت فکری.
● دعوای شرکت ها با افراد حقیقی.
● دعوای مراکز تجاری با افراد حقیقی و حقوقی.
● پرونده های مالکیت معنوی.
یکی از مسائل مهمی که در خصوص رسیدگی به پرونده های تجاری مطرح است نحوه دادن وکالت به وکیل دعاوی تجاری می باشد. بر خلاف اعطای وکالت در سایر بخش ها دادن وکالت به وکیل تجاری دارای فرایند خاصی است و به راحتی استخدام وکیل در حوزه های دیگر نیست. اعطای وکالت به یک وکیل تجاری باید از سوی افرادی صورت بگیرد که در رأس شرکت یا امور تجاری مربوطه قرار دارند. سپس لازم است به صورت قانونی وکالت او به ثبت برسد. حتی در خصوص شرکت های تجاری باید دادن وکالت به صورت رسمی در روزنامه های کثیرالانتشار اعلام شود.
پیش از هر چیز لازم است بدانید یک وکیل دعاوی تجاری بعد از اخذ وکالت از سوی شرکت مربوطه به صورت غیر مستقیم در امور مالی آن دخالت می کند. چنین وکیلی قادر است در مورد مسائل مالی و میزان سود و زیان راهنمایی های ارزنده ای در اختیار افراد و هیئت مدیره قرار دهد. نکته بسیار مهم بعدی که تنها از عهده یک وکیل تجاری بر می آید موضوع مالیات شرکت ها است. چنین وکیلی می تواند مشاوره های مثبتی در این باره به افراد ارائه دهد. همچنین وکیل قادر است در خصوص چگونگی صدور چک توسط مدیر و یا هیئت مدیره و همچنین نحوه نگارش آن مشاوره های حقوقی بی نظیری ارائه دهد.
کاهش دعواها و شکایات مرتبط با بیمه کار از جمله فواید انکار ناپذیر استفاده از مشاوره وکیل دعاوی تجاری است. چنین وکیلی به خوبی می تواند راجع به مسئولیت صاحبان مشاغل و مدیران در خصوص به کار گیری نیروی کار و استخدام کارمندان و کارگران مشاوره بی نقصی ارائه دهد. نحوه پرداخت حقوق و مزایای، چگونگی بستن قرارداد و پرداخت حق بیمه از دیگر موارد مهمی هستند که یک وکیل تجاری رسیدگی به آن ها را در رأس کار خود قرار می دهد.
اغلب کسب و کارها و شرکت های تجاری بزرگ پیش از شروع فعالیت خود اقدام به استخدام وکیل دعاوی تجاری می کنند. چنین شرکت و کسب و کارهایی به خوبی این مسئله را درک کرده اند که انجام مشاوره و کسب راهنمایی از وکیل تجاری نوعی تضمین قانونی برای فعالیتشان است. همچنین انجام چنین کاری باعث می شود تا درصد اشتباه آنان در امور تجاری به طرز چشمگیری پایین بیاید.
نکته: وکلای تجاری موظف‌اند در حل مشکلات حوزه تجارت موکل خود نهایت سعی و تلاش خود را به کار بگیرند. همچنین با تکیه بر دانش و آگاهی خود و قوانین مربوطه امورات موکلین خود را به نحو احسنت به انجام برسانند.
وکیل دعاوی تجاری باید دارای ویژگی ها و مشخصه های بارزی باشد که برخی از آنان عبارت‌اند از:
● دارای پروانه وکالت باشد.
● به روز باشد و از آخرین تغییرات قوانین تجاری و شرکت ها آگاه باشد.
● تسلط کاملی بر موارد علمی و تخصصی تجارت داشته باشند.
● از تجربه بالایی برخوردار باشد.
● پرونده ها و دعاوی تجاری بسیاری را به سرانجام رسانده باشد.
● دارای تحصیلات آکادمیک و دانشگاهی باشد.
● از روابط عمومی بالایی برخوردار باشد.
وقت شناس و منظم باشد.
● در زمان مشخص شده اقدامات لازم را به انجام برساند.
● آگاهی کاملی درباره نحوه تنظیم دادخواست و شکایت داشته باشد.
در صورتی که برای پیشبرد امور تجاری خود نیاز به وکیل دعاوی تجاری دارید بهتر است پیش از هر اقدامی درباره نوع فعالیت و ویژگی های چنین وکیلی تحقیق کنید. همچنین از میزان آگاهی و دانش او مطمئن شوید. زیرا به روز بودن اطلاعات و آگاهی یک وکیل از جمله ویژگی های بارزی هستند که در دادن وکالت به او باید به آن توجه کرد.