دعوای الزام به صورت مجلس تفکیکی یکی از دعاوی بسیار رایج و مطرح در حوزه املاک بخصوص آپارتمان و خانه های مسکونی جدید التاسیس است. این دعوا از جمله دعواهای غیر مالی است و دادگاه ذیصلاح جهت رسیدگی به آن دادگاه نزدیک به محل قرارگیری ملک است.
دعوی الزام به صورت مجلس تفکیکی تحت شرایط خاصی قابل تنظیم است. به همین دلیل در رابطه با املاکی که دارای سند مالکیت باشند طرح چنین دعوایی امکان پذیر نخواهد بود. به طور کلی این نوع دعوا تنها زمانی قابل تنظیم است که پیش تر سند مالکیت برای ملک مورد نظر صادر نشده باشد. زیرا املاکی که دارای سند مالکیت هستند بر اساس قانون طرح دادخواست صورت مجلس تفکیکی برای آن ها غیر قابل پیگیری است.
همچنین ببینید بهترین وکیل دعاوی ملکی
به طور کلی افراد با طرح دعوای الزام به صورت مجلس تفکیکی اهدافی را دنبال می کنند که عبارت‌اند از:
● تنظیم تفکیک نامه میان مالکین مشاعی.
● به فروش رساندن قطعات مفروزی.
● کمک به صدور مالکیت قطعات مفروزی.
زمانی که یکی از طرفین درباره اخذ صورت مجلس تفکیکی کم‌کاری کند طرف مقابل می تواند اقدام به طرح دعوای الزام به صورت مجلس تفکیکی کند. برای انجام این کار لازم است ابتدا به مراجع قضایی مراجعه کرد و دادخواستی در همین رابطه تنظیم و آن را به دادگاه تسلیم کرد. در متن دادخواست یکی از طرفین به عنوان خواهان و طرف دیگر به عنوان خوانده معرفی می شوند. سپس طرفین دعوا در تاریخ و زمان مشخصی به دادگاه فراخوانده می شوند.
لازم به ذکر است که اگر ملک مورد مناقشه دارای چندین مالک باشد باید همگی آن ها در دادگاه حضور پیدا کنند. به این معنی که دعوای مذبور باید از سوی تمام مالکان ملک طرح گردد. بنابراین اگر شخص خواهان تنها نام آخرین و یا یکی از مالکان را در متن دادخواست قید کرده باشد دعوای مورد نظر از طرف دادگاه رد می شود.
دعوای الزام به صورت مجلس تفکیکی بعد از طی مراحل مقدماتی به طور جدی در دادگاه مورد بررسی قرار می گیرد. سپس بر اساس مدارک و ادله های ارائه شده دادگاه رأی نهایی را صادر می کند.
بهترین کار جهت جلوگیری از طرح دعوای الزام به صورت مجلس تفکیکی اخذ صورت مجلس تفکیکی از دفتر ثبت اسناد است. به این ترتیب که پس از آنکه ساختمانی با تعداد واحدهای مشخص بنا شد لازم است نسبت به اخذ تأییدیه مهندس ناظر اقدام کرد. با گرفتن تائیدیه مهندس ناظر می توان عملاً و به طور قانونی گواهی پایان کار را از شهرداری اخذ کرد. حال اگر ساختمان احداث شده شخصی باشد و همچنین در محدوده قانونی شهر باشد باید بر اساس ماده قانونی ۱۰۱ شهرداری ها و همچنین سند مالکیت خود اقدام کرد. البته در خصوص آپارتمان ها مسئله اندکی متفاوت خواهد بود و آنچه که حائز اهمیت است پایان کار شهرداری است. به این معنی که عمل تفکیک طبق قانون آپارتمان ها انجام می گیرد.
در مرحله بعدی جهت جلوگیری از طرح دعوای الزام به صورت مجلس تفکیکی مالک ملکی که از لحاظ مالکیت شخصی است باید نقشه تفکیکی را به دفتر اسناد تقدیم کند. سپس درخواست صورت مجلس تفکیکی کند. همچنین اگر ملک آپارتمانی باشد باید مالکین و یا مالک گواهی پایان کار را به دفتر ثبت اسناد رسمی ارجاع دهند و خواهان صورت مجلس تفکیکی درباره ملک خود شوند. در مرحله بعدی کارشناس از ملک بازدید کرده و اقدام به قید مشخصات بخش های مختلف هر واحد و مشاعت آن می کند. سپس مشاهدات و تحقیقات خود را در قالب پرونده ای کامل به اداره ثبت اسناد تسلیم می کند تا حکم صورت مجلس تفکیکی صادر شود. بعد از صدور حکم، مالک یا مالکان ملک اقدام به تنظیم تفکیک نامه می کنند و آن را امضاء می کنند و این به معنی مشخص شدن سهم هر مالک و جلوگیری از بروز طرح دعوای مربوطه است.
برای تهیه دعوای الزام به صورت مجلس تفکیکی ابتدا باید مشخصات شخصی و هویتی فرد درخواست کننده و مدارک مثبت مالکیت ملک مانند سند تعهد و مبایعه نامه یا بیع و انتقال تهیه شوند. سپس آن ها را ضمیمه دادخواست کرده و به مراجع قضایی ارجاع داد. بهتر است یادآور شویم که طرح این نوع دعوا تنها در مورد املاکی خواهد بود که از قابلیت افراز و تفکیک برخوردار باشند.
پیش تر نیز شرح دادیم که تهیه و تنظیم دعوای الزام به صورت مجلس تفکیکی تحت شرایط خاصی امکان پذیر است. حال علاوه بر شرایط یاد شده لازم است چندین نکته مهم و اساسی در رابطه با آن مورد توجه قرار بگیرند که مهم ترین آن ها عبارت‌اند از:
● در صورت مجلس تفکیکی یا همان سند تفکیکی تنها ویژگی های اربعه که شامل شمال، جنوب، شرق، غرب می شوند برای هر واحد یا ساختمان لحاظ می شوند.
● در صورت مجلس تفکیکی مالکیت اختصاصی واحدها در نظر گرفته نمی شود.
● برای طرح دعوای مربوطه باید گواهی پایان کار ساختمانی که از شهرداری منطقه قابل اخذ است را در دست داشت.
● در صورت در دسترس نداشتن گواهی پایان کار شخص خواهان یا همان متقاضی طرح دعوا می تواند صورت مجلس تفکیکی از دادگاه ذیصلاح طلب کند.
● تنظیم صورت مجلس تفکیکی به نوعی پیش نیاز و مقدمه اخذ تقسیم نامه و تنظیم سند رسمی است.
● دادخواست الزام به تنظیم سند رسمی را می توان ضمن طرح دادخواست مربوطه درخواست کرد.
● گرفتن تائیدیه شهرداری جهت اخذ صورت مجلس تفکیکی لازم و ضروری است.
● برای اراضی و املاکی که در خارج از حریم شهری واقع شده اند باید طبق آئین نامه اراضی جهت تفکیک و صدور الزام به دریافت صورت مجلس تفکیکی آن ها اقدام کرد. در غیر این صورت مسئله تفکیک غیر قابل اجرا خواهد بود.
● تفکیک ملک یا املاک بخصوص بناهای مسکونی در اداره ثبت اسناد بر اساس دستورالعمل تفکیک آپارتمان ها انجام خواهد شد.
دعوای الزام به صورت مجلس تفکیکی را می توان به کمک یک وکیل با تجربه تنظیم کرد و سپس آن را در مراجع قضایی مورد پیگیری قرار داد. به طور حتم وکلای متخصص ملکی در این حوزه قادرند در مدت زمانی اندک دعواهای حقوقی از این دست را به نتیجه برسانند.
پیش از پرداختن به موضوع دعوای الزام به تنظیم سند اعیانی لازم است شرح مختصری از واژه اعیان داشته باشیم. اعیان به معنی املاک و بناهای هستند که بر روی زمین ملک ساخته شده اند. لازم به ذکر است که مالکیت عرصه و اعیان املاک یک نفر هستند. البته در موارد خاصی می توان مالکیت این دو را از یکدیگر جدا کرد و هر کدام را در اختیار یک نفر قرار داد. در صورتی که مالک اعیانی اجازه ساخت بنا را در ملک خود دهد می توان نسبت به گرفتن سند مالکیت اعیانی اقدام کرد. چنین اقدامی باید از طریق اداره ثبت اسناد و املاک صورت بگیرد. به عبارت ساده تر چنین دعوایی زمانی صورت می گیرد که مالک اعیانی از انتقال سند رسمی امتناع کند.
همچنین بخوانید بهترین وکیل ملکی تهران
دعوای الزام به تنظیم سند اعیانی یکی از دعاوی مشترک ملکی است. معمولاً زمانی صورت می گیرد که پیش تر اعیانی ملک به شکل رسمی به ثبت رسیده باشد. یا اینکه مالک بر اساس قراردادی اقدام به واگذاری آن به شخص دیگری کرده باشد. حال اگر مالک اعیانی از انتقال رسمی اعیانی خودداری کند گیرنده مجاز است چنین دعوایی را مطرح کند.
رایج ترین نوع دعوای الزام به تنظیم سند اعیانی آن است که فرد اقدام به ساخت اعیانی در زمین های اوقافی کند. چنین فردی قادر است سند رسمی اعیانی را اخذ کند. لازم به توضیح است که اگر مستأجری در زمین موقوفه اقدام به ساخت بنا به هزینه خود کند در صورتی که این عمل او با اجازه سازمان اوقاف صورت گرفته باشد مالک اعیانی به حساب می آید.
مرجع ذیصلاح برای رسیدگی به دعوای الزام به تنظیم سند اعیانی مراجع عمومی حقوقی و دادگاه محل قرارگیری ملک است.
بعد از طرح دعوای الزام به تنظیم سند اعیانی و صادر شدن اجراییه دادگاه ذیصلاح خوانده یا همان شخص محکوم را به دادگاه فرا می خواند. فرا خواندن خوانده به دادگاه طی صدور ابلاغیه ای به او انجام می شود. بنابراین خوانده موظف است در مهلت تعیین شده در دادگاه حاضر شود. در این مدت دادگاه اقدام به استعلام از اداره ثبت اسناد و املاک محل وقوع ملک می کند. سپس درباره مالکیت رسمی شخص خوانده تحقیق می کند و در صورت قانونی بودن قرارداد حکم مربوطه در خصوص تنظیم سند رسمی به اسم شخص خریدار اعیانی را صادر می کند. در صورتی که محکوم علیه یا همان خوانده در دفترخانه حاضر نشود نماینده قانونی دادگاه در دفترخانه حضور پیدا می کند. سپس مراحل انتقال رسمی اعیانی ملک را انجام می دهد. لازم به ذکر است که حضور نماینده دادگاه به درخواست سردفتر اسناد رسمی انجام می گیرد.
در جریان تنظیم دعوای الزام به تنظیم سند اعیانی نکات و موارد مهمی وجود دارد که لازم است مدنظر قرار دهند. برخی از این نکات عبارت‌اند از:
●در صورتی که اعیانی ملک پیش تر به وسیله اداره ثبت اسناد و املاک محل قرارگیری ملک به ثبت نرسیده باشد و دارای سند مجزا از عرصه نباشد دعوای مربوطه قانونی نیست.
●زمانی که فروشنده اعیانی شخصی به غیر از مالک رسمی‌باشد شخص متعهد تنظیم سند مجبور به پرداخت هزینه خسارات و ضررهای وارده می شود.
●اگر اعیانی ملکی دارای سابقه ثبتی نباشد. همچنین وضعیت پیش آمده شامل مفاد قانونی در خصوص بناهای بدون سند در سال ۱۳۹۰ شود. مالک اعیانی مجاز است به وسیله اداره ثبت نسبت به دریافت سند مالکیت اقدام کند.
در رابطه با دعوای الزام به تنظیم سند اعیانی مفاد قانونی متعددی وجود دارند که برخی از مهم ترین آن ها عبارت‌اند از:
در این ماده قانونی در خصوص دعوای الزام به تنظیم سند اعیانی چنین عنوان شده است؛ مستأجر بعد از عقد قرار داد اجاره مجاز است در زمین مربوطه بنا یا مستغلاتی بنا کند. در چنین حالتی شخص اجاره دهنده نمی تواند مستأجر را مجبور به خراب کردن بنا کند. حال بعد از پایان یافتن مدت اجاره در صورتی که بازهم در تصرف مستأجر باقی بماند شخص اجاره دهنده یا موجر می تواند مطالبه گر اجرت المثل زمین خود باشد. همچنین در صورتی که زمین یا ملک در تصرف اجاره دهنده باشد مستأجر می تواند اجرت المثل آن را از موجر طلب کند.
بر اساس این قانون در خصوص دعوای الزام به تنظیم سند اعیانی هرگونه بنا و درختی که بر روی زمین وجود داشته باشد و یا هر بنا و چاله یا حفره ای که در زیرزمین است ملک مالک آن زمین است. این امر تنها زمانی قابل انکار است که خلاف آن ثابت شود.
طبق این ماده قانونی و با هدف صدور سند یا اسناد مالکیت برای بناهای ساخته شده، زمین های ثبتی که تصرف آنان توسط افراد متصرف قانونی باشد صدور سند از طریق قانون امکان پذیر نیست. همچنین صدور اسناد مالکیت برای زمین های کشاورزی و باغات و زمین های زراعی دارای شرایط ذکر شده میسر نخواهد بود.
در تمامی دفاتر و حوزه های ثبت، هیئتی به نام هیئت حل اختلاف جهت بررسی دعوای الزام به سند اعیانی حضور دارند. این هیئت اقدام به حل اختلافات میان افراد در خصوص مورد ذکر شده می کنند. در رأس این هیئت افرادی ذیصلاح حضور دارند که ریاست هیئت حل اختلاف را بر عهده دارند. رئیس اداره راه و شهرسازی، رئیس اداره جهاد کشاورزی، قاضی و رئیس اداره ثبت یا معاون او از جمله افرادی هستند که در رأس هیئت نامبرده قرار دارند. لازم به ذکر است که قاضی مربوطه باید مورد تائید رئیس قوه قضائیه باشد. اعضاء هیئت تشکیل شده ابتدا مبادرت به بررسی مدارک و شواهد ارائه شده می کنند. سپس تحقیقات مقتضی را انجام داده و در نهایت اقدام به صدور رأی می کنند.
اریترومایسین برای درمان طیف گسترده‌ای از عفونت‌های باکتریایی استفاده می‌شود. همچنین ممکن است برای جلوگیری از عفونت‌های باکتریایی خاص استفاده شود. اریترومایسین به عنوان یک آنتی بیوتیک ماکرولید شناخته می‌شود. این دارو با توقف رشد باکتری‌ها عمل می‌کند.
اریترومایسین تنها عفونت‌های باکتریایی را درمان می‌کند و برای عفونت‌های ویروسی (مانند سرماخوردگی) تاثیری ندارد. استفاده غیر ضروری یا سوء مصرف هر آنتی بیوتیکی میتواند منجر به کاهش میزان اثربخشی آن شود.
این دارو را به صورت خوراکی طبق دستور پزشک، معمولاً قبل از غذا مصرف کنید. این دارو هنگامی که با معده خالی مصرف می‌شود، بهتر جذب می‌شود. در صورت بروز تهوع، می‌توانید آن را با غذا یا شیر مصرف کنید.
در صورت خرد کردن این دارو، طعم تلخی حاصل می‌شود. دارو را به صورت کامل قورت دهید. از جویدن و خرد کردن آن خودداری کنید.
دوز و طول درمان بر اساس وضعیت پزشکی و پاسخ به درمان شما تعیین می‌شود. در کودکان نیز دوز بر اساس سن و وزن تعیین می‌شود.
برای دریافت بهترین اثربخشی، این آنتی بیوتیک را در فواصل زمانی معین مصرف کنید. به منظور کمک به یادآوری، هر روز آن را در همان زمان (ها) مصرف کنید.
جهت مشاهده انواع تخت دو شکن کلیک کنید
اگر از این دارو برای درمان عفونت استفاده می‌کنید، مصرف آن را در دوره تعیین شده ادامه دهید، حتی اگر بعد از چند روز علائم از بین بروند. توقف زودهنگام دارو ممکن است منجر به بازگشت عفونت شود. اگر وضعیت شما همچنان ادامه یافت یا بدتر شد، به پزشک خود اطلاع دهید.
اگر از این دارو برای پیشگیری از عفونت‌های باکتریایی خاص استفاده می‌کنید، دقیقاً طبق دستور پزشک آن را مصرف کنید. مصرف دارو را بدون تأیید پزشک خود متوقف نکنید.
با مصرف این دارو تهوع، استفراغ، اسهال، درد / گرفتگی شکم، و از دست دادن اشتها ممکن است رخ دهند. مصرف این دارو با غذا ممکن است این علائم را کاهش دهد. اگر هر کدام از این موارد ادامه پیدا کرد یا بدتر شد، فوراً با پزشک خود مطرح کنید.
به یاد داشته باشید که پزشک این دارو را بدین دلیل تجویز کرده است که نفع آن را برای شما بیشتر از خطر عوارض جانبی آن در نظر گرفته است. بسیاری از افرادی که از این دارو استفاده می‌کنند، عوارض جانبی جدی ندارند.
در صورت وجود هرگونه عوارض جدی، از جمله: علائم بیماری کبد (مانند تهوع / استفراغ مداوم، زرد شدن چشم یا پوست، ادرار تیره، درد شدید معده یا شکم)، خستگی غیرمعمول، ضعف عضلانی، واکنش خفیف، تاری دید، پایین افتادن پلک‌ها و از دست دادن شنوایی، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
در صورت وجود هرگونه عوارض جانبی جدی از جمله: سرگیجه شدید، غش، ضربان قلب سریع / نامنظم فوراً باید تحت مراقبت‌های پزشکی قرار گیرید.
این دارو به خاطر نوعی باکتری مقاوم، به ندرت باعث ایجاد یک بیماری شدید روده‌ای (اسهال مرتبط به کلستریدیوم دیفسیل) می‌شود. این وضعیت ممکن است در طول درمان یا چند هفته تا چند ماه پس از توقف درمان بروز کند. در صورت وجود اسهال مداوم، درد / گرفتگی شکم یا معده و وجود خون / مخاط در مدفوع، به پزشک اطلاع دهید.
اگر هرگونه از این علائم را داشتید، از داروهای ضد اسهال یا داروهای مسکن نارکوتیک استفاده نکنید زیرا ممکن است این محصولات وضعیت را بدتر کنند.
استفاده از این دارو برای دوره‌های طولانی یا مکرر ممکن است موجب برفک دهانی یا عفونت مخمر جدید شود. اگر متوجه وجود تکه‌های سفید در دهان، تغییر در ترشحات واژن یا سایر علائم جدید شدید، با پزشک خود تماس بگیرید.
جهت مشاهده انواع ترالی کپسول اکسیژن کلیک کنید
واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو نادر است. با این حال، اگر متوجه علائم واکنش شدید آلرژیک شدید، از جمله: بثورات پوستی، خارش / تورم (به ویژه در صورت / زبان / گلو)، سرگیجه شدید، مشکل تنفس، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
در اینجا ارائه لیست کاملی از عوارض جانبی احتمالی امکان پذیر نیست. اگر متوجه عارضه دیگری شدید که در بالا ذکر نشده است، به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.
قبل از مصرف اریترومایسین، اگر به این دارو یا به سایر آنتی بیوتیک های ماکرولید (مانند آسیترومایسین، کلاریترومایسین) حساسیت دارید؛ یا اگر آلرژی دیگری دارید، با پزشک خود مطرح کنید. این محصول ممکن است حاوی مواد غیر فعالی باشد که میتوانند واکنش‌های آلرژیک و مشکلات دیگر ایجاد کنند. برای اطلاعات بیشتر با داروساز خود صحبت کنید.
قبل از استفاده از این دارو، پزشک یا داروساز را از سابقه پزشکی خود بخصوص از سوابقی همچون بیماری کلیوی، بیماری کبد و نوع خاصی از بیماری عضلانی (میاستنی گراویس) مطلع سازید.
اریترومایسین ممکن است باعث ایجاد یک بیماری شود که ریتم قلب را تحت تأثیر قرار می‌دهد (طولانی شدن QT). طولانی شدن فاصله QT به ندرت میتواند ضربان قلب سریع / نامنظم و سایر علائم جدی (به ندرت کشند) (مانند سرگیجه شدید، غش) ایجاد کند که به مراقبت‌های فوری پزشکی نیاز دارند.
خطر طولانی شدن فاصله QT میتواند در صورت داشتن شرایط خاص پزشکی یا مصرف داروهای دیگر که ممکن است باعث طولانی شدن QT شود، افزایش یابد. قبل از استفاده از اریترومایسین، پزشک یا داروساز خود را در مورد تمام داروهایی که مصرف کنید مطلع سازید و در صورت داشتن موارد زیر وضعیت را با پزشک خود در میان بگذارید: مشکلات قلبی خاص (نارسایی قلبی، ضربان قلب آرام، طولانی شدن فاصله QT در EKG)، سابقه خانوادگی مشکلات قلبی خاص (طولانی شدن QT در EKG، مرگ ناگهانی قلبی).
سطوح پایین پتاسیم یا منیزیم در خون نیز ممکن است خطر طولانی شدن QT را افزایش دهد. این خطر ممکن است در صورت استفاده از داروهای خاص (مانند دیورتیکها / قرص‌های آب) یا در صورت داشتن شرایطی از قبیل عرق شدید، اسهال یا استفراغ افزایش یابد. برای مصرف ایمن اریترومایسین با پزشک خود مشورت کنید.
اریترومایسین ممکن است باعث شود واکسن‌های زنده باکتریایی (مانند واکسن حصبه) به خوبی عمل نکنند. هنگام استفاده از این دارو، از واکسیناسیون / ایمن سازی خودداری کنید مگر اینکه پزشک شما چنین دستوری داده باشد.
قبل از جراحی، پزشک یا دندانپزشک خود را در مورد تمام محصولاتی که استفاده می‌کنید (از جمله داروهای تجویزی، داروهای غیر تجویزی و محصولات گیاهی) مطلع سازید.
جهت مشاهده انواع اسپان گیم کلیک کنید
برخی از محصولات اریترومایسین ممکن است حاوی سدیم باشند. اگر محدودیت مصرف نمک در رژیم غذایی دارید، یا اگر وضعیتی مانند نارسایی احتقانی قلب دارید که میتواند با افزایش میزان نمک همراه باشد از پزشک یا داروساز خود اطلاعات بیشتری کسب کنید.
سالمندان ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو بیشتر حساس باشند. به خصوص کاهش شنوایی و طولانی شدن QT (به بالا مراجعه کنید).
اگر باردار هستید قبل از استفاده از این دارو، با پزشک خود مطرح کنید.
این دارو به شیر مادر منتقل می‌شود. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخلات دارویی ممکن است چگونگی عملکرد داروهای شما را تغییر دهند یا خطر ابتلا به عوارض جدی را افزایش دهند. این مقاله شامل تمام تداخلات احتمالی دارو نیست. فهرستی از تمام محصولاتی که استفاده می‌کنید (از جمله داروهای تجویزی / غیر تجویز و محصولات گیاهی) تهیه کنید و آن را با پزشک و داروساز خود به اشتراک بگذارید. داروهای خود را بدون تأیید پزشک خود شروع یا متوقف نکنید یا دوز دارو را تغییر ندهید.
برخی از محصولاتی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند عبارتند از: کلیندامایسین، دیگوکسین.
بسیاری از داروها در کنار اریترومایسین ممکن است بر ریتم قلب (طولانی شدن QT) تأثیر بگذارند داروهایی همچون آمیودارون، دوفتیلید، سیزاپراید، پیموزاید، پروکائین آمید، پروپافنون، کینیدین، سوتالول، و غیره.
سایر داروها میتوانند بر حذف اریترومایسین از بدن شما تأثیر بگذارند، که ممکن است بر نحوه عملکرد اریترومایسین نیز تأثیر گذار باشند. نمونه چنین داروهایی شامل آنتی ضد قارچ‌های آئول (مانند ایتراکونازول، کتوکونازول)، برخی از مسدود کننده‌های کانال کلسیم (مانند دیلتازیم، وراپامیل)، داروهای ضد تشنج خاص (مانند کاربامازپین، فنی توئین)، کینوپریستین-دوالفوپریستین، و غیره.
اریترومایسین میتواند روند حذف داروهای دیگر از بدن را کند سازد، که ممکن است بر نحوه عملکرد داروها تأثیر بگذارد. نمونه چنین داروهایی شامل بروموکریپتین، کلشیسین، برخی از بنزودیازپین ها (مانند میدازولام، تریازولام)، التریپتان، آلکالوئیدهای قلیایی (مانند ارگوتامین، دی‌هیدروارگوتامین) داروهای خاص برای درمان اختلال نعوظ (ED) یا فشار ریوی (مانند سیلدنافیل، تادالافیل) برخی از داروهای “استاتین” (مانند لووستاتین، سیمواستاتین)، وینبلاستین و غیره می‌باشد.
جهت مشاهده انواع رولیتر آلومینیومی کلیک کنید
اگرچه اکثر آنتی بیوتیک ها بعید است که روش‌های هورمونی کنترل بارداری مانند قرص، پچ، و یا حلقه، را تحت تأثیر قرار دهند، اما شماری از آنتی بیوتیک ها (مانند ریفامپین، ریفابیوتین) میتوانند اثربخشی آنها را کاهش دهند. این مسئله میتواند به حاملگی منجر شود. اگر از روش‌های هورمونی کنترل بارداری استفاده می‌کنید، برای جزئیات بیشتر از پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.
این دارو ممکن است در آزمایشات آزمایشگاهی خاص (مانند آزمایشات ادرار) تداخل ایجاد کند و احتمالاً باعث نتایج کاذب شود. اطمینان حاصل کنید که کارکنان آزمایشگاه و تمام پزشکان شما می‌دانند که شما از این دارو استفاده می‌کنید.
در صورتی که دوز بالایی مصرف گردد با مرکز مسمومیت یا اورژانس تماس گیرید. در تهران می توان با مرکز مسمومیت با شماره تلفن ۱۴۹۰ تماس بگیرید. ساکنان دیگر شهر ها می توانند با مرکز کنترل مسمومیت استانی یا اورژانس ۱۱۵ تماس بگیرند.
اریترومایسین را به بقیه افراد جهت مصرف ندهید. این برخلاف قانون است. تست های آزمایشگاهی و یا پزشکی ممکن است به صورت دوره ای برای نشان دادن پیشرفت شما و یا کنترل عوارض جانبی انجام شود. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
اریترومایسین فقط برای وضعیت فعلی شما تجویز شده است. بعد از آن برای عفونت دیگری از این دارو استفاده نکنید مگر اینکه پزشک چنین دستوری داده باشد.
الزام به تنظیم سند رسمی اجاره یکی از موارد مهم و ضروری است که میان مستأجر و موجر اجرا می شود. لازم به یادآوری است که قرارداد اجاره یکی از رایج ترین پیمان ها و تعهداتی است که میان افراد بسته می شود. در اغلب مواقع این قراردادها بدون مشکل بسته و بدون هیچ مانعی به آن ها عمل می شود. اما این حالت همیشگی نیست و گاهی اتفاقاتی رخ می دهند که با استفاده از چنین سندی به راحتی می توان از بروز آن ها جلوگیری کرد.
الزام به تنظیم سند رسمی یک دادخواست و یا دعوای غیر مالی است. این دادخواست تنها زمانی قابل طرح است که یکی از طرفین حاضر به تنظیم سند رسمی اجاره نشوند.
از آنجا که دعوای الزام به تنظیم سند رسمی اجاره جزء دعاوی مرتبط به اموال غیر منقول است امور رسیدگی به آن در دادگاه محل واقع شدن ملک انجام می شود. در واقع این دادگاه اصلح ترین مرجع قضایی و ایده آل ترین محکمه برای رسیدگی به این نوع دادخواست به شمار می آید. لازم به ذکر است که در این مورد خاص شورای حل اختلاف حق دخالت نداشته و به نوعی ذیصلاح نیست.
درباره الزام به تنظیم سند رسمی اجاره یک ماده قانونی بسیار مهم وجود دارد. این ماده در سال ۱۳۵۶ به تصویب رسید و مربوط به روابط موجر و مستأجر است. بر اساس این ماده قانونی هرگاه میان مستأجر و موجر اجاره نامه ای تنظیم نشده باشد. به عبارتی اعتبار آن پایان یافته باشد و اقدامی برای تمدید آن صورت نگرفته باشد. همچنین در مفاد درج شده آن اختلاف‌نظرهای متعددی میان طرفین وجود داشته باشد می توانند نسبت به طرح دعوای مذبور اقدام کنند. طرفین می توانند جهت مشخص کردن مبلغ اجاره در صورتی که قراردادی در بین نباشد به مراجع قضایی مراجعه کنند. در چنین حالتی دادگاه اقدام به تعیین میزان اجاره بها از تاریخ ارجاع دادخواست به دادگاه می کند. البته نباید فراموش کرد که این کار مانع از صدور حکم برای دریافت اجرت‌المثل تاریخ پیش از ارجاع دادخواست به دادگاه نمی شود.
شرایط ویژه ای برای طرح الزام به تنظیم سند رسمی اجاره به دادگاه وجود دارد. مهم ترین آن تنظیم سند رسمی از سوی صاحب ملک به نفع مستأجر است. همچنین بر اساس انتقال قهری مسئله مال اجاره داده شده، مالک موظف به تنظیم و انتقال سند رسمی اجاره به مستأجر است.
چگونگی اجرای رأی در خصوص الزام به تنظیم سند رسمی اجاره به این شکل است. تمامی قراردادهای اجاره که بر اساس ماده ۷ قانونی سال ۵۶ تنظیم شده اند نیازی به صدور اجراییه ندارند. بلکه بر اساس ماده ۹ قانون ارتباط اجاره دهنده و مستأجر که در سال ۱۳۵۶ تنظیم شده طرفین ظرف یک ماه مکلف هستند اقدام به تنظیم اجاره نامه رسمی کنند. در صورتی که ظرف مهلت داده شده اقدامی صورت نگیرد به درخواست یکی از طرفین دادگاه خود وارد عمل می شود. به این صورت که رونوشتی از حکم صادره را جهت تنظیم اجاره نامه به طرف مقابل ابلاغ می کند. به این ترتیب طرفی که حکم به او ابلاغ شده است باید در زمان مقرر جهت تنظیم سند رسمی به دفتر خانه مراجعه کند.
در مرحله بعدی الزام به تنظیم سند رسمی اجاره اگر اجاره دهنده ملک از امضای اجاره نامه خودداری کند دادگاه نماینده خود را به دفترخانه ارجاع می دهد تا از جانب موجر قرارداد را به مدت یک سال امضا کند. در صورتی که مستأجر در مدت تعیین شده در دفتر خانه حاضر نشود و سند رسمی را امضاء نکند دادگاه حکم تخلیه ملک را صادر می کند. در این حالت مستأجر موظف به اطاعت از حکم صادره از سوی دادگاه است.
موارد و نکات مهمی که لازم است درباره الزام به تنظیم سند رسمی اجاره مورد توجه قرار بگیرند شامل موارد ذیل هستند.
● محل اقامت شخص اجاره دهنده مشخص و برای دادگاه محرز باشد.
● شغل اجاره دهنده ملک و مستأجر معلوم باشد.
● محل واقع شده ملک اجاره داده شده کاملاً مشخص باشد.
● مستأجر به شکل قانونی در ملک ساکن شده باشد.
● در حال حاضر ملک اجاره داده شده در اختیار کدام یک از طرفین دعوا است.
● در صورتی که ملک در اختیار مستأجر نباشد باید زمان و تاریخ تحویل آن به مالک معین باشد.
● مهلت پرداخت اجاره بها از سوی مستأجر ده روز بعد از تاریخ سررسید هر قسط است. حال اگر توافق بر سر این مسئله به نحو دیگری انجام گرفته باشد باید در سند قید شود.
● استفاده از ملک توسط مستأجر باید در سند رسمی قید شود.
● مستأجر حق ندارد ملک را به شخص دیگری انتقال دهد.
● تعهد مستأجر به پرداخت اجرت‌المثل اگر بعد از انقضاء مدت و یا فسخ اجاره باشد باید تا زمان تمدید اجاره و یا تخلیه آن به میزان اجرت‌المسمی تعیین شود.
پیش تر نیز ذکر شد که مسئله الزام به تنظیم سند رسمی اجاره یک موضوع حقوقی است. بنابراین بهتر است جهت تنظیم سند و یا در صورت بروز اختلاف میان طرفین از طریق وکیل ملکی اقدام به طرح دعوا کرد. یک وکیل متخصص در این زمینه می تواند به بهترین شیوه ممکن سند رسمی را تنظیم کند تا بعداً هیچ گونه مشکل و یا ابهامی برای طرفین پیش نیاید. همچنین در صورت نیاز به طرح دعوا وکیل با تجربه بالای خود می تواند فرایند رسیدگی به دعوا را در مراجع قضایی پیگیری کند.
اهمیت الزام به تنظیم سند رسمی اجاره زمانی مشخص می شود که قرارداد فی مابین موجر و مستأجر به صورت دقیق و قانونی تنظیم نشده باشد. در این هنگام جهت رفع مشکلات پیش آمده لازم است نسبت به تنظیم دقیق و همچنین ثبت قانونی آن اقدام کرد.
لورازپام برای درمان اضطراب استفاده می‌شود. لورازپام متعلق به یک دسته از داروهای شناخته شده تحت عنوان بنزودیازپین ها است که بر روی مغز و اعصاب (سیستم عصبی مرکزی) برای ایجاد آرامش عمل می‌کنند. این دارو با افزایش اثربخشی مواد شیمیایی طبیعی در بدن (GABA) عمل می‌کند.
قبل از شروع مصرف لورازپام و هربار مصرف مجدد آن، راهنمای دارویی ارائه شده توسط داروساز را بخوانید. اگر سوالی دارید، از پزشک یا داروساز خود بپرسید.
طبق دستور پزشک، این دارو را به صورت خوراکی همراه با غذا یا بدون غذا مصرف کنید. دوز دارو براساس وضعیت پزشکی، سن و پاسخ به درمان تعیین می‌شود.
طبق دستور پزشک، به طور مرتب از این دارو استفاده کنید تا از آن بیشترین بهره را ببرید. به منظور کمک برای یادآوری، هر روز در همان زمان (ها) از آن استفاده کنید.
این دارو ممکن است موجب واکنش‌های ترک شود، به خصوص اگر به طور منظم برای مدت زمان طولانی یا در دوزهای بالا (بیش از ۱-۴ هفته) مصرف شود یا در صورتی که سابقه مصرف الکل، سوء مصرف مواد یا اختلال شخصیتی داشته باشید. در صورتی که مصرف این دارو به طور ناگهانی متوقف شود، علائم ترک (مانند تشنج، دشواری در خواب، تغییرات ذهنی / خلقی، حالت تهوع، استفراغ، اسهال، از دست دادن اشتها، درد معده، توهم، بی حسی یا احساس سوزن سوزن شدن در دست و پا، درد عضلانی، ضربان قلب سریع، از دست دادن حافظه کوتاه مدت، تب بالا و افزایش واکنش به سر و صدا / لمس / نور) ممکن است رخ دهند. برای جلوگیری از واکنش‌های ترک، پزشک ممکن است دوز دارو را به تدریج کاهش دهد. هرگونه واکنش ترک را بلافاصله گزارش دهید. اگرچه این دارو به بسیاری از افراد کمک می‌کند، گاهی اوقات منجر به اعتیاد می‌شود. این خطر در صورتی که اختلال مصرف مواد (مانند مصرف بیش از حد یا اعتیاد به مواد مخدر / الکل) داشته باشید، ممکن است بالاتر باشد. برای کاهش خطر ابتلا به اعتیاد این دارو را دقیقاً طبق تجویز پزشک مصرف کنید. از پزشک یا داروساز خود برای جزئیات بیشتر سؤال کنید.
بدون مشورت با پزشک مصرف این دارو را به طور ناگهانی متوقف نکنید. هنگامی که مصرف این دارو به طور ناگهانی متوقف شود برخی شرایط ممکن است بدتر شوند. ممکن است لازم باشد دوز خود را به تدریج کاهش دهید.
هنگامی که این دارو برای مدت زمان طولانی مورد استفاده قرار می‌گیرد، ممکن است اثربخشی خوبی نداشته باشد. اگر این دارو به خوبی اثرگذار نبود با پزشک خود صحبت کنید.
اگر وضعیت شما همچنان ادامه پیدا کرد یا بدتر شد، به پزشک خود اطلاع دهید.
جهت مشاهده انواع اکسیژن ساز پرتابل کلیک کنید
با مصرف این دارو خواب آلودگی، سرگیجه، از دست دادن هماهنگی، سردرد، حالت تهوع، تاری دید، تغییر در میل / توان جنسی، یبوست، سوزش سر دل، یا تغییر اشتها ممکن است رخ دهند. اگر هر کدام از این موارد ادامه پیدا کرد یا بدتر شد، فوراً پزشک یا داروساز خود را مطلع کنید.
به یاد داشته باشید که پزشک بدین دلیل این دارو را برای شما تجویز کرده است که نفع آن را برای شما بیشتر از خطر عوارض جانبی آن در نظر گرفته است. بسیاری از افرادی که از این دارو استفاده می‌کنند، عوارض جانبی جدی ندارند.
در صورت وجود بعضی از عوارض جانبی نادر اما جدی، از جمله: تغییرات ذهنی / خلقی (مثل توهم، افسردگی، افکار خودکشی)، صحبت‌های نامفهوم یا دشواری در صحبت کردن، تغییرات بینایی، ضعف غیرمعمول، مشکل در راه رفتن و مشکلات حافظه و علائم عفونت (همچون تب، گلودرد مداوم) به پزشک خود اطلاع دهید.
در صورت بروز هرگونه از این عوارض نادر اما بسیار جدی، از جمله: زرد شدن چشم یا پوست، تشنج، تنفس آهسته یا کم عمق، فوراً به پزشک مراجعه نمایید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو نادر است. با این حال، اگر متوجه بروز علائم واکنش شدید آلرژیک شدید، از جمله: بثورات، خارش / تورم (به ویژه در صورت / زبان / گلو)، سرگیجه شدید، مشکل تنفس، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
در اینجا ارائه لیست کاملی از عوارض جانبی احتمالی امکان پذیر نیست. اگر متوجه عارضه دیگری شدید که در بالا ذکر نشده است، با پزشک یا داروساز خود تماس بگیرید.
قبل از مصرف لورازپام، اگر به این دارو یا سایر بنزودیازپین های (مانند آلپرازولام، کلونازپام، دیازپام) حساسیت دارید؛ یا اگر آلرژی دیگری دارید، با پزشک یا داروساز خود مطرح کنید. این محصول ممکن است حاوی مواد غیر فعالی باشد که میتوانند واکنش‌های آلرژیک و مشکلات دیگر ایجاد کنند. برای اطلاعات بیشتر با داروساز خود صحبت کنید.
قبل از استفاده از این دارو، پزشک یا داروساز خود را در مورد سوابق پزشکی خود مطلع کنید به ویژه سوابقی همچون: بیماری‌های کلیوی، بیماری کبد، گلوکوم، مشکلات ریه / تنفس (مانند آپنه خواب)، اختلالات روانی / روحیه (مانند افسردگی، روان پریشی)، سابقه شخصی یا خانوادگی اختلال مصرف مواد (مانند مصرف بیش از حد یا اعتیاد به مواد مخدر / الکل).
این دارو ممکن است باعث ایجاد سرگیجه یا خواب آلودگی شود یا بینایی شما را مختل کند. الکل یا ماری جوانا میتواند موجب سرگیجه یا خواب آلودگی بیشتر شود. از رانندگی، استفاده از ماشین آلات یا انجام هر کاری که نیاز به هوشیاری و یا بینایی دارد تا زمانی که بتوانید چنین کارهایی را با خیال راحت انجام دهید، خودداری کنید. از مصرف نوشیدنی‌های الکلی پرهیز کنید.
قبل از انجام عمل جراحی، پزشک یا دندانپزشک خود را در مورد تمام محصولاتی که استفاده می‌کنید (از جمله داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) مطلع کنید.
سالمندان ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو بیشتر حساس باشند، به خصوص از دست دادن هماهنگی و خواب آلودگی. همچنین افراد مسن ممکن است تسکین اضطراب را با لورازپام تجربه نکنند.
این دارو ممکن است در افراد سالخورده تأثیر عکس داشته باشد و نشانه‌هایی از جمله تغییرات ذهنی / روحی، مشکلات خواب، افزایش میل جنسی یا توهمات ایجاد کند. از دست دادن هماهنگی، خواب آلودگی و مشکلات خواب ممکن است خطر سقوط را افزایش دهد.
کودکان ممکن است با مصرف لورازپام تسکین اضطراب را تجربه نکنند و میتواند در کودکان تاثیر عکس داشته باشد و موجب علائمی شامل آشفتگی، لرز یا توهم شود.
این دارو در دوران بارداری توصیه نمی‌شود. لورازپام ممکن است به جنین آسیب برساند. در صورت بروز علائم در نوزاد، مانند کند شدن تنفس، مشکلات تغذیه یا گریه مداوم، به پزشک اطلاع دهید. برای جزئیات بیشتر، با پزشک خود مشورت کنید.
این دارو به شیر مادر منتقل می‌شود. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخلات دارویی ممکن است چگونگی عملکرد داروهای شما را تغییر دهند یا خطر ابتلا به عوارض جدی را افزایش دهند. این مقاله شامل تمام تداخلات احتمالی دارویی نیست. فهرستی از تمام محصولاتی که استفاده می‌کنید (از جمله داروهای تجویزی / غیر تجویز و محصولات گیاهی) تهیه و آن را به پزشک و داروساز خود ارائه دهید. بدون تایید پزشک مصرف هیچ دارویی را شروع یا متوقف نکنید و یا دوز آنها را تغییر ندهید.
جهت مشاهده انواع تیلت بورد فیزیوتراپی (تخت تیلت تیبل) کلیک کنید
برخی از محصولاتی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند، عبارتند از: کلوزاپین، کاوا، سدیم اکسی بات (تحت عنوان گاما هیدروکسی بوتیریک اسید یا GHB نیز شناخته می‌شود).
اگر این دارو با سایر محصولاتی که ممکن است موجب خواب آلودگی شوند، مصرف شود خطر عوارض جدی (مانند تنفس آهسته / کم عمق، خواب آلودگی / سرگیجه شدید) ممکن است افزایش یابد. در صورت استفاده از داروهای دیگر مانند مسکن های درد یا داروهای سرفه و سرماخوردگی (مانند کدئین، هیدروکودون)، داروهای دیگر برای خواب یا اضطراب (مانند آلپرازولام، دیازپام، زولپیدم)، آرامبخش های عضلانی (مانند کاریسوپرودول، سیکلوبنزاپرین) و یا آنتی هیستامین ها (مانند ستیریزین، دیفن هیدرامین) پزشک خود را مطلع کنید.
برچسب روی تمام داروهای خود (مانند داروهای آلرژی، سرفه و سرماخوردگی) را بررسی کنید زیرا ممکن است حاوی مواد تشکیل دهنده‌ای باشند که موجب خواب آلودگی می‌شوند. در مورد استفاده بی خطر از این محصولات با پزشک خود مشورت کنید.
در صورتی که دوز بالایی مصرف گردد با مرکز مسمومیت یا اورژانس تماس گیرید. در تهران می توان با مرکز مسمومیت با شماره تلفن ۱۴۹۰ تماس بگیرید. ساکنان دیگر شهر ها می توانند با مرکز کنترل مسمومیت استانی یا اورژانس ۱۱۵ تماس بگیرند.
علائم اوردوز ممکن است شامل سردرگمی، کند شدن واکنش های غیرارادی، رفتارهای ناشیانه، خواب عمیق و از دست دادن هوشیاری باشند.
لورازپام را به بقیه افراد جهت مصرف ندهید. این برخلاف قانون است. تست های آزمایشگاهی و یا پزشکی ممکن است به صورت دوره ای برای نشان دادن پیشرفت شما و یا کنترل عوارض جانبی انجام شود. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
تغییرات شیوه زندگی مثل شروع یک برنامه کاهش استرس میتواند اثربخشی این دارو را افزایش دهد. با پزشک یا داروساز خود در مورد تغییرات شیوه زندگی که میتوانند به شما کمک کنند، صحبت کنید.