افرادی که از ضایعه نخاعی جان سالم به در می‌برند، به احتمال زیاد دچار عوارض پزشکی مانند درد مزمن و اختلال عملکرد مثانه و روده، همراه با افزایش حساسیت به مشکلات تنفسی و قلبی خواهند شد. بهبودی موفقیت‌آمیز به این بستگی دارد که این شرایط مزمن روزانه کنترل شود. مراقبت‌های اضطراری بهبود یافته برای افراد آسیب دیده نخاع و درمان و توانبخشی تهاجمی می‌تواند آسیب به سیستم عصبی را به حداقل برساند و حتی توانایی‌های محدود را بازگرداند.
ضایعه نخاعی آسیب در قسمت نخاع است که سیگنال‌هایی را به مغز و از مغز منتقل می‌کند. ممکن است فردی که دچار ضایعه نخاعی میشود بسته به سطح و شدت آسیب به از دست دادن احساس و عملکرد حرکتی دچار شود. بیشتر آسیب‌های نخاعی جزئی است و باعث قطع نخاع نمی‌شود. برخی از آسیب‌ها بهبودی تقریباً کامل را امکان‌پذیر می‌کنند. سایر موارد منجر به فلج کامل خواهد شد.
ضایعه نخاعی می‌تواند در اثر شکستگی، فشرده‌سازی یا بیماری ایجاد شود:
ضایعه نخاعی براساس سطح و شدت ضایعه طبقه بندی میشود.
فردی که از ناحیه نخاع بسیار آسیب دیده‌است معمولاً مشکلات بیشتری را تجربه خواهد کرد.
تأثیر ضایعه نخاعی به شدت ضایعه بستگی دارد. به طور معمول دو نوع ضایعه همراه با آسیب نخاعی وجود دارد که عبارتند از:
شایع‌ترین علل آسیب به نخاع، تروما است که شامل موارد زیر است:
از جمله تجهیزات درمانی ضایعه نخاعی میتوان به تیلت بورد فیزیوتراپی (تخت تیلت تیبل) اشاره کرد
از دیگر دلایل صدمه به نخاع میتوان به بیماری‌هایی نظیر میلیت عرضی، فلج اطفال، اسپینا بیفیدا، آتاکسی فردریش و مولتیپل اسکلروزیس (ام اس) اشاره کرد.
فردی که از ناحیه نخاع کاملاً آسیب دیده است، فلج شده و احساس او کمتر از میزان آسیب‌دیدگی خواهد بود.
آسیب ناقص نخاع بسته به میزان آسیب‌دیدگی، قسمت‌های مختلف بدن را تحت تأثیر قرار خواهد داد.
علاوه بر از دست دادن تحرک و احساس زیر سطح آسیب دیدگی، افراد دارای نخاع آسیب دیده اغلب عوارض دیگری مانند :
ضایعه نخاعی نیاز به مراقبت‌های پزشکی فوری در صحنه حادثه یا آسیب‌دیدگی دارد. پس از آسیب، سر و گردن شما توسط بریس بی‌حرکت میشود تا از حرکت جلوگیری کند. وقتی بعد از یک تصادف جدی ترسیده اید ممکن است بسیار سخت باشد.
درمان خاص برای آسیب حاد نخاعی بر اساس موارد زیر است :
فیزیوتراپی برای فرد مبتلا به نخاع آسیب دیده باید در اسرع وقت پس از آسیب‌دیدگی شروع شود. افرادی که از ضایعه نخاعی رنج می‌برند از متخصص فیزیوتراپی عصبی بهره‌مند می‌شوند. آسیب نخاعی می‌تواند زندگی شما و نزدیکانتان را تغییر دهد. فیزیوتراپیست‌ها درک می‌کنند فردی که دچار ضایعه نخاعی شده است در طول زندگی خود با چالش‌های قابل توجهی روبرو است.
فیزیوتراپی از طریق درمان با همکاری نزدیک با والدین، خانواده و مراقبان شما را پشتیبانی و راهنمایی می‌کند. فیزیوتراپیست‌ها مشخصات درمانی را به نیازهای فردی شما متمرکز می‌کنند. بنابراین درمان فیزیوتراپی به سطح و شدت آسیب نخاعی که دریافت کرده‌اید بستگی خواهد داشت.
فیزیوتراپی برای افراد مبتلا به آسیب کامل نخاع بر حفظ توانایی بافت افزایش قدرت عضلانی و به حداکثر رساندن پتانسیل و ارتقاء استقلال بیمار متمرکز خواهد بود.
درمان بر موارد زیر متمرکز خواهد شد :
افرادی که ضایعه نخاعی جزئی دارند بسته به شدت آسیب، به روش‌های مختلفی بروز می‌کنند. بنابراین هر فرد به درمان فردی و ارزیابی مداوم نیاز دارد. درمان فیزیوتراپی بر توانبخشی و بازگرداندن فرد به سطح جسمی قبلی خود تا حد ممکن متمرکز خواهد بود. درمان توانایی‌های عمل‌کردی را بهبود می‌بخشد و بر موارد زیر تمرکز می‌کند:
در طول درمان بیماران ضایعه نخاعی میتوان از تجهیزات فیزیوتراپی و توانبخشی کمک گرفت
فرد مبتلا به نخاع آسیب دیده بسته به میزان ضایعه مشکلات مختلفی خواهد داشت. فیزیوتراپیست‌ها با تعیین اهداف کوتاه مدت و بلند مدت درمان به شما کمک می‌کنند تا پتانسیل خود را به حداکثر برسانید. جلسات درمانی فیزیوتراپی با فیزیوتراپیست‌های متخصص ما موثر و لذت‌بخش است و شما را از طریق یک برنامه پیشرفته هدایت می‌کند.
برای ارزیابی نخاع آسیب دیده، ایجاد ثبات در شکستگی ستون فقرات، آزاد سازی فشار از ناحیه آسیب دیده و مدیریت هرگونه آسیب دیگری که ممکن است در اثر حادثه باشد، گاهی اوقات به جراحی نیاز است.
دلایل عمده ضایعه نخاعی شامل تصادفات جاده‌ای، سقوط و خشونت (از جمله اقدام به خودکشی) است. بخش قابل توجهی از ضایعه نخاعی به دلیل آسیب‌های مربوط به کار یا ورزش است. مداخلات موثر برای جلوگیری از چندین دلیل اصلی آسیب نخاعی شامل اصلاح در جاده‌ها، وسایل نقلیه و رفتار مردم در جاده‌ها برای جلوگیری از تصادف در ترافیک‌های سنگین، محافظ پنجره‌ها برای جلوگیری از سقوط و سیاست‌های منع استفاده مضر از الکل و دسترسی به سلاح گرم برای کاهش خشونت است.
تراکشن یا کشش ستون فقرات نقشی اساسی در بسیاری از برنامه‌های درمانی فیزیوتراپی دارد. تراکشن باعث میشود تا دیگر روش‌های درمانی اثر بیشتری داشته و فرایند بهبودی بدن به نحو بهتری انجام شود. در ترکشن، نیروی وارد شده به ستون فقرات از طریق جاذبه‌ی زمین برداشته شده و ستون فقرات کشیده میشود. این کشیده شدن ستون فقرات باعث میشود تا ستون فقرات صاف شده و فشار وارده بر روی دیسک‌های آن کاهش یابد. باز شدن ستون فقرات در نتیجه‌ی انجام تراکشن می‌تواند عارضه‌های مختلفی را درمان کند از جمله پینچ و گیر افتادگی عصبی، سردرد، فتق دیسک‌های کمر، بیماری‌های از بین برنده دیسک و بسیاری از بیماری‌های دیگر. از این روش میتوان برای بهبودی دامنه‌ی حرکتی قبل یا بعد از انجام درمان دستی توسط کایروپراکتور یا ورزش درمانی توسط فیزیوتراپیست نیز استفاده کرد.
یکی از ابزار های مورد استفاده در ترکشن ستون فقرات تخت تراکشن میباشد
کشش ستون فقرات روشی است که برای رفع کمردرد استفاده شده و در طی آن، ستون فقرات به‌آرامی کشیده شده و فشار وارده بر روی دیسک‌ها و مفاصل آن با ایجاد فشار منفی برداشته میشود. در نتیجه، دیسک‌هایی که دچار فتق و بیرون‌زدگی شده‌اند به حالت اولیه بازگشته و دیگر بر روی اعصاب و دیگر ساختارهای موجود در ستون فقرات فشار وارد نمی‌کنند.
مزایا:
متخصصین ما دو نوع متفاوت کشش مکانیکی ستون فقرات یا ترکشن را ارائه می‌کنند:
هدف اصلی از انجام تراکشن مکانیکی، کاهش علائم فشرده شدن ستون فقرات در ناحیه‌ی گردن یا کمر است. بدین ترتیب که فضای موجود برای عبور اعصاب نخاعی افزایش پیداکرده، بافت‌های عضلانی طولانی‌تر می‌شوند و همچنین حساسیت عضلات کاهش‌یافته و فشار درون دیسک کمتر شده و جریان خون به دیسک تقویت میشود.
تراکشن مکانیکی می‌تواند به عنوان بخشی از یک برنامه‌ی درمانی برای گیر افتادگی اعصاب (که با نام “پینچ عصبی” نیز شناخته میشود) به دلایل زیر، مورد استفاده قرار بگیرد:
تراکشن باعث میشود تا فاصله‌ی بین دیسک‌ها افزایش یافته و درنتیجه فشار وارده بر روی دیسک‌های کمر کاهش یابد. تراکشن همچنین می‌تواند ساختارهای محافظتی ستون فقرات را تقویت کرده و باعث‌ترمیم دیسک کمر و درنتیجه برداشته شدن فشار از روی عصب شود.
یکی دیگر از ابزار های پرکاربرد درمانی ستون فقرات تخت کششی میباشد
زمانی که تراکشن ستون فقرات انجام میشود، اندازه‌ی کانالی که نخاع از درون آن عبور می‌کند افزایش یافته و درنتیجه فشار یا گیر افتادگی عصبی به دلیل تنگی کانال نخاع کاهش می‌یابد.
کشیده شدن ستون فقرات باعث میشود تا مفاصل فاست از یکدیگر باز شده، کپسول‌های مفصلی کشیده شده و اندازه‌ی کانال نخاعی افزایش یابد. این کار باعث میشود تا تحرک پذیری در ستون فقرات افزایش یابد.
کشیدن آرام و متناوب ستون فقرات می‌تواند گرفتگی و اسپاسم کمر را کاهش داده و همچنین باعث تسکین درد و تقویت تحرک پذیری آن شود.
تراکشن مکانیکی ستون فقرات می‌تواند در موارد بی‌حسی، گزگز و احساس درد در دست و پاها و یا موارد گردن درد و گرفتگی‌های عضلانی مورد استفاده قرار گیرد. درصورتی‌که علائم گفته‌شده در شما وجود دارند، به یک پزشک مراجعه کنید تا پس از معاینه‌ی فیزیوتراپی مشخص شود که آیا انجام تراکشن مکانیکی برای شما مناسب است یا خیر.
به منظور کشیدن ستون فقرات در ناحیه‌ی کمر، فرد باید در یک دستگاه مکانیکی قرار گیرد. نواری به ناحیه‌ی لگن فرد بسته‌شده و یک جلیقه، قفسه‌ی سینه‌ی او را دربر می‌گیرد. حال دستگاه فشار مکانیکی موردنیاز را از این طریق به ستون فقرات فرد اعمال می‌کند.
برای تراکشن گردن، فرد می‌تواند به حالت نشسته یا خوابیده قرار گیرد. درصورتی‌که فرد در موقعیت نشسته قرار گیرد، یک دهنه بر روی فک او بسته میشود. این دهنه به یک دستگاه قرقره دار متصل میشود که وزنه‌ی کوچکی در آن قرار دارد. زمانی که بیمار به راحتی بر روی صندلی نشسته است، این وزنه نیروی موردنیاز برای کشش مکانیکی گردن را فراهم می‌کند. درصورتی‌که بیمار در حالت خوابیده قرار گرفته باشد، برای انجام تراکشن به یک دستگاه مخصوص احتیاج است. از بیمار خواسته میشود تا به پشت خوابیده و پیشانی خود را به دستگاه ببندد. حال، از یک پمپ پنوماتیک برای فراهم کردن نیروی موردنیاز برای تراکشن گردن استفاده میشود.
درمان با این روش بین 10 تا 45 دقیقه زمان بردن و ممکن است در چند جلسه انجام شود. قبل یا بعد از انجام تراکشن، ممکن است درمانگر از روش‌های درمانی دیگری از جمله موارد زیر نیز استفاده کند:
فلج مغزی گروهی از اختلالات می باشد که بر حرکت و تون عضله یا وضعیت بدن تأثیر می گذارد. علت آن آسیب هایی است که هنگام رشد ، غالباً قبل از تولد ، به مغز نابالغ وارد می شود.
علائم و نشانه های آن در دوران نوزادی یا پیش دبستانی ظاهر می شوند. به طور کلی ، فلج مغزی باعث اختلال در حرکات به شکل رفلکس های غیرطبیعی ، شلی یا سفتی اندام ها و تنه ، پوسچر (حالت بدن) غیر طبیعی ، حرکات غیر ارادی ، راه رفتن ناپایدار یا ترکیبی از این موارد می شود.
افراد مبتلا به فلج مغزی ممکن است دچار مشکل در بلع بوده و معمولاً دچار عدم تعادل عضلات چشم هستند ، در این حالت چشم ها روی یک شی متمرکز نمی شوند. همچنین ممکن است به دلیل سفتی عضلات ، دامنه حرکتی آنها در مفاصل مختلف بدن کاهش یابد.
تأثیر فلج مغزی بر عملکرد افراد بسیار متفاوت است. برخی از افراد مبتلا می توانند راه بروند. در حالی که دیگران نیاز به کمک دارند. برخی از افراد دارای هوش نرمال یا تقریباً عادی هستند ، اما برخی دیگر دارای ناتوانی ذهنی می باشند. صرع ، کوری یا ناشنوایی نیز ممکن است در برخی وجود داشته باشد.
جهت انتقال کودکان فلج مغزی میتوانید از کالسکه سی پی CP استفاده نمایید.
علائم و نشانه های فلج مغزی می توانند بسیار متفاوت باشند. مشکلات حرکتی و هماهنگی مرتبط با فلج مغزی عبارتند از:
فلج مغزی می تواند کل بدن را تحت تأثیر قرار دهد ، یا ممکن است در درجه اول فقط به یک اندام یا یک طرف بدن آسیب برساند. اختلال مغزی که باعث فلج مغزی شده است با گذشت زمان تغییر نمی کند ، بنابراین علائم معمولاً با افزایش سن بدتر نمی شوند.
با این حال ، با بزرگتر شدن کودک ، برخی از علائم ممکن است کم و بیش در او آشکار شوند. مشکلات کوتاه شدن و سفتی عضلات در صورت عدم درمان تهاجمی ممکن است بدتر شوند.
ناهنجاری های مغزی مرتبط با فلج مغزی همچنین ممکن است به سایر مشکلات عصبی منجر شوند ، از جمله:
مهم است که یک بررسی و تشخیص سریع برای یک اختلال حرکتی یا تأخیر در رشد کودک خود داشته باشید. اگر نگرانی هایی در مورد از دست دادن آگاهی او از محیط اطراف یا حرکات غیرطبیعی بدن ، تون عضلانی غیرطبیعی ، اختلال هماهنگی ، مشکلات بلع ، عدم تعادل عضلات چشم یا سایر مشکلات رشد در خصوص کودک خود دارید، هر چه سریعتر به پزشک کودک خود مراجعه کنید.
فلج مغزی در اثر ناهنجاری یا اختلال در رشد مغز ، اغلب قبل از تولد در کودک ایجاد می شود. در بسیاری از موارد ، علت آن مشخص نیست. عواملی که می توانند منجر به مشکلات رشد مغز شوند عبارتند از:
جهش های ژنتیکی که منجر به رشد غیر طبیعی می شوند
عفونت های مادری که روی جنین در حال رشد تأثیر می گذارد
سکته مغزی جنین که باعث اختلال در خونرسانی به مغز در حال رشد می شود
خونریزی مغز در رحم یا در نوزاد تازه متولد شده
عفونت نوزادان که باعث التهاب در مغز یا اطراف آن می شود
آسیب دیدگی سر نوزاد در اثر تصادف با وسیله نقلیه موتوری یا سقوط
کمبود اکسیژن مغز در اثر زایمان یا وضع حمل دشوار ، اگرچه آسفیکسی (خفگی) هنگام زایمان معمولاً کمتر از آنچه تصور می شود اتفاق می افتد.
تعدادی از عوامل با افزایش خطر فلج مغزی مرتبط هستند.
عفونت های خاص یا قرار گرفتن در معرض مواد سمی در دوران بارداری می تواند به طور قابل توجهی خطر ابتلا به فلج مغزی را برای کودک افزایش دهد. عفونت هایی مورد نگرانی عبارتند از:
بیماری هایی در نوزاد تازه متولد شده که می تواند خطر فلج مغزی را تا حد زیادی افزایش دهند عبارتند از:
مننژیت باکتریایی. این عفونت باکتریایی باعث التهاب در غشای اطراف مغز و نخاع می شود.
انسفالیت ویروسی. این عفونت ویروسی به طور مشابه باعث التهاب در غشای اطراف مغز و نخاع می شود.
یرقان (زردی) شدید یا درمان نشده. یرقان به صورت زردی پوست ظاهر می شود. این بیماری زمانی اتفاق می افتد که مواد جانبی خاصی از سلولهای خونی "استفاده شده" از جریان خون فیلتر نشده باشند.
خونریزی در مغز. این وضعیت معمولاً به دلیل سکته مغزی کودک در رحم ایجاد می شود.
*همچنین برای انتقال افراد فلج مغزی میتوانید از ویلچر ها سی پی CP نیز بهره ببرید.
سایر عوامل خطر در بارداری و تولد
در حالی که ریسک بالقوه هر یک از این موارد محدود است ، عوامل خطر دیگر بارداری یا تولد که باعث افزایش خطر فلج مغزی می شوند عبارتند از:
ضعف عضلانی ، اسپاسم عضلانی و مشکلات هماهنگی می تواند به مشکلاتی در دوران کودکی یا بزرگسالی منجر شود ، از جمله:
از بیشتر موارد فلج مغزی نمی توان جلوگیری کرد ، اما می توانید خطر آن را کاهش دهید. اگر باردار هستید یا قصد باردار شدن دارید ، می توانید برای حفظ سلامتی کودک و به حداقل رساندن عوارض بارداری این مراحل را انجام دهید:
کمردرد، یکی از شایع‌ترین مشکلاتی است که اغلب افراد با آن درگیر بوده و حداقل یک‌بار در زندگی، آن را تجربه کرده‌اند. درد کمر سن و سال نمی‌شناسد و ممکن است حتی برای افراد زیر بیست سال نیز اتفاق بیفتد، اما اغلب در سنین ۳۰ تا ۵۰ سال رخ می‌دهد. درد در ناحیه کمر علت‌های مختلفی دارد.
گاهی اوقات این درد به دلیل آسیبی که به ستون فقرات و استخوان‌های ناحیه کمر وارد میشود، اتفاق می‌افتد. در برخی موارد نیز به دلیل کار و فعالیت زیاد ایجاد میشود و فرد در کمر خود احساس ناراحتی می‌کند که در این صورت معمولا با کمی استراحت کمردرد تسکین می‌یابد. در واقع روش درمان این بیماری و راهکاری که برای آن تجویز می‌گردد به شدت درد و آسیب وارد شده به آن بستگی دارد. در این بخش ضمن معرفی علل مختلف کمردرد و علائم آن، روش‌های درمان را نیز بیان می‌کنیم. با ما همراه باشید.
کمردرد بر اساس علت ایجاد درد و مدت پایداری آن، به دو دسته حاد و مزمن تقسیم میشود. کمردرد حاد کوتاه‌مدت بوده و معمولا بین چند روز تا چند هفته طول می‌کشد. در این جا فرد نیاز به درمان یا داروی خاصی ندارد و تنها با رعایت توصیه‌های پزشک و مراقبت‌های لازم در این زمینه، بهبود می‌یابد. این نوع کمردرد اغلب به دلایلی چون افتادن از بلندی، رگ‌به‌رگ شدن عضلات کمر، کشیدگی یا گرفتگی، چاقی بیش از حد و بارداری خانم‌ها اتفاق بیفتد.
اگر کمردرد مدت طولانی ادامه داشته باشد، به کمردرد مزمن تبدیل میشود. این نوع کمردرد در برخی موارد با دارو و مراقبت‌هایی لازم درمان میشود، اما گاهی اوقات نیز به درمان‌های جدی‌تری چون عمل جراحی نیاز دارد. کمردرد مزمن به دلایلی چون دیسک‌های بین مهره‌ای، تومور، مشکلات عصبی و … اتفاق می‌افتد و تا مدت‌ها با انسان می‌ماند.
کمردرد، علاوه بر درد در ناحیه کمر، با علائم و نشانه‌های دیگری نیز همراه است که توصیه میشود در صورت بروز آنها به پزشک مراجعه نمایید. این علائم عبارتند از:
علاوه بر این، اگر در هر کدام از دسته‌های زیر قرار دارید، در صورت مشاهده درد حتما به پزشک مراجعه نمایید:
کمر انسان، مانند دیگر قسمت‌های بدن، ساختاری پیچیده دارد و شامل اجزای مختلفی چون استخوان‌ها، عضلات، تاندون‌ها، دیسک‌ها و رباط‌ها میباشد. این اجزا در کنار هم وظیفه تحرک این بخش و انجام حرکات گوناگون را بر عهده دارند. زمانی که یکی از این اجزا دچار مشکل شود، کل سیستم را درگیر کرده و اختلالاتی را در این قسمت از بدن ایجاد می‌کند. این مشکلات شامل کشیدگی عضلات، کشیدگی رباط‌ها، اسپاسم عضلانی و … می‌باشند که پیامدهای بعدی چون کمردرد را به دنبال دارند.
کمردرد اغلب به دلیل رفتارهایی غیراصولی چون بلند کردن اجسام سنگین، سقوط از بلندی یا حرکت‌های نادرست در حین ورزش و مانند آن، اتفاق می‌افتد که ممکن است آسیب‌های جدی را در ناحیه کمر به همراه داشته باشد. از جمله دلایل ایجاد کمردرد میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
نشستن ناصحیح: اگر به صورت نادرستی بنشینید و این کار را به مدت طولانی تکرار کنید، به مرور زمان دچار کمردرد خواهید شد. این مورد در نوع ایستادن نیز صادق میباشد.
بلند کردن اجسام سنگین : یکی از مواردی که معمولا به آن توجه نمی‌شود و آسیب‌های جبران‌ناپذیری را به ناحیه وارد می‌کند، بلند کردن اجسام سنگین است. بلند کردن اجسام بسیار سنگین، نیاز به توانایی بالا دارد و باید به صورت اصولی انجام شود.
خوابیدن نادرست: وضعیت بدن در هنگام خواب بسیار مهم است. بد خوابیدن باعث ایجاد فشار در ناحیه کمر شده و درد را به دنبال دارد.
انجام فعالیت سنگین: فعالیت سنگین و خارج از توانایی انسان اگر بدون آمادگی قبلی و به صورت ناگهانی انجام شود، به کمر فشار وارد کرده و باعث گرفتگی عضلات و ایجاد درد میشود.
ورزش‌های حرفه‌ای: ورزش، یکی از فعالیت‌هایی است که برای سلامتی بدن و شادابی همیشه توصیه شده است. اما باید به یاد داشته باشید که ورزش را متناسب با توانایی خود و تحت‌نظر مربی انجام دهید. حرکات سنگین و بدون آمادگی باعث گرفتگی عضلات و رگ‌به‌رگ شدن کمر شده و حتی می‌تواند آسیب‌های جدی به اعضای حرکتی شما وارد نماید.
سقوط از بلندی: از دیگر مواردی که درد کمر را به دنبال دارد، سقوط از پله، نردبام، چهارپایه و … است. سقوط از بلندی می‌تواند آسیب‌هایی را به استخوان‌ها و اندام حرکتی ناحیه کمر وارد نماید.
شکستگی ستون فقرات: سقوط از بلندی، تصادف یا حوادثی مانند آن ممکن است باعث شکستگی ستون فقرات شود. این شکستگی باعث آسیب به کمر شده و عدم توانایی در حرکت و درد را به دنبال دارد.
سرطان ستون فقرات: این نوع سرطان از جمله بیماری‌های نادر است که در آقایان بیشتر از خانم‌ها اتفاق می‌افتد. در این حالت، بیمار دچار ضعف عضلانی شده و در ایستادن و راه رفتن ناتوان میشود. این ناتوانی اغلب با درد همراه است.
نگه داشتن گوشی تلفن با شانه: برخی از افراد در هنگام تماس، گوشی خود را بین شانه و سر قرار می‌دهند تا بتوانند هم‌زمان با دستشان کار دیگری را نیز انجام دهند. نگه داشتن سر و شانه در این حالت به مدت طولانی، فشار زیادی را به عضلات گردن و پشت وارد می‌کند.
حمل کوله‌پشتی سنگین: حمل طولانی‌مدت کوله‌پشتی سنگین، باعث درد در ناحیه شانه، گردن، پشت و کمر میشود.
کفش نامناسب: استفاده از کفش نامناسب و پوشیدن طولانی‌مدت آنها، یکی دیگر از دلایل ابتلا به کمردرد است. بهترین نوع کفش، کفش های صاف هستند که کشش کمتری را به ناحیه پشت بدن وارد می‌کنند.
سیاتیک: سیاتیک بزرگ‌ترین عصب بدن است که از باسن شروع شده و پس از گذشتن از ران و ساق پا، به مچ می‌رسد. هرگونه اختلالی که در عصب سیاتیک ایجاد شود، مشکلاتی را در ناحیه کمر ایجاد خواهد کرد. در اغلب موارد، سیاتیک به علت پارگی یا بیرون زدگی دیسک کمر ایجاد میشود و این اتفاق اغلب در سنین بالا رخ می‌دهد.
تنگی کانال نخاعی: تنگی کانال نخاعی اختلالی است که در صورت افزایش سن رخ می‌دهد. افرادی که دچار این مشکل می‌شوند، پس از مقداری راه رفتن یا ایستادن، در ناحیه باسن، ران و ساق پاهای خود احساس درد می‌کنند.
آرتروز: آرتروز یکی از شایع‌ترین بیماری‌هاست که در انواع مختلف رخ می‌دهد و سالانه میلیون‌ها نفر در سراسر جهان را درگیر می‌کند. این بیماری با از بین بردن غضروف‌های مفصلی در بخش‌های مختلف بدن، حرکت بیمار را دچار مشکل کرده و درد را برای او به همراه دارد.
استرس و اضطراب: افرادی که دارای مشاغل پراسترس هستند یا به دلایل دیگر دچار اختلالات روحی و روانی می‌شوند، در معرض کمردرد قرار دارند. در واقع، عصبی شدن باعث بروز اسپاسم عضلانی و درد در ناحیه کمر خواهد شد.
اضافه وزن: افرادی که چاق هستند نیز در خطر ابتلا به کمردرد قرار دارند.
زمانی که فرد دردی را در ناحیه کمر خود احساس می‌کند باید به پزشک مراجعه نماید. پزشک با بررسی سابقه پزشکی، معاینه، انجام آزمایشات، عکس‌برداری و … علت درد را تشخیص داده و درمان لازم را برای بیمار انجام می‌دهد.
اگر کمردرد حاد باشد، نیاز به انجام عمل جراحی ندارد و با روش‌های ساده‌تری چون نرمش و حرکات ورزشی ملایم، دارو یا جلسات فیزیوتراپی، درمان میشود. در این بخش برخی از درمان‌هایی که پزشکان برای تسکین و بهبود درد به بیماران توصیه می‌کنند را معرفی می‌کنیم.
کمپرس‌های گرم یا سرد: یکی از پیشنهاداتی که در هنگام کمردرد با آن مواجه میشوید، استفاده از کمپرس‌های گرم یا سرد میباشد. کمپرس درد را کاهش می‌دهد و به حرکت بیمار کمک می‌کند.
ماساژ: یکی از بهترین نوع درمان‌ها برای کاهش درد کمر، ماساژ است که اغلب به بیماران توصیه میشود.
ورزش و انجام حرکات کششی: بسیاری از افراد فکر می‌کنند زمانی که کمردرد دارند، باید استراحت کنند و هیچ فعالیتی را انجام ندهند. اما این‌طور نیست! در اغلب موارد برای این‌که زودتر بهبود پیدا کنید، بهترین کار ورزش و انجام حرکات کششی است. پزشکان در این مواقع لیستی از حرکات ورزشی را در اختیار بیماران قرار می‌دهند و از آنها می‌خواهند روزانه زمانی را به انجام این حرکات اختصاص دهند. دقت داشته باشید که ورزش را به صورت خودسرانه انجام ندهید و حتما قبل از شروع با پزشک خود مشورت نمایید.
فیزیوتراپی: درمان دیگری که قبل از تجویز دارو توصیه می‌گردد، فیزیوتراپی است. فیزیوتراپی به تقویت عضلات، بهبود حرکت و انعطاف‌پذیری آنها کمک کرده و با صحیح قرار دادن بدن در وضعیت‌های مختلف، باعث کاهش درد کمر میشود.
دارو: اگر راهکارهای معرفی شده تا این‌جا، در کاهش درد کمر تاثیری نداشته باشد، پزشک از دارو برای تسکین استفاده می‌کند. این داروها شامل انواع قرص‌های مسکن، داروهای شل‌کننده عضلات، انواع پمادها و روغن‌ها و داروهای تزریقی هستند. دقت داشته باشید قبل از مصرف داروهایی که بدون نسخه از داروخانه تهیه می‌کنید حتما با پزشک خود مشورت نمایید. ممکن است این داروها برای شما مناسب نبوده و مشکلاتی را ایجاد کنند. خانم‌های باردار توجه داشته باشند که در دوران بارداری مصرف دارو می‌تواند بسیار خطرناک باشد.
بی‌تحرک بودن بدن و استراحت: در اغلب موارد پزشکان استراحت مطلق و دراز کشیدن را برای بیماران کمردرد تجویز نمی‌کنند و توصیه آن ها بیشتر بر روی انجام ورزش‌های سبک و کششی است. این تجویز بستگی به نوع کمردرد و تشخیص پزشک دارد. در برخی مواقع نیاز است تا فرد بیمار به طور کامل استراحت کرده و از هرگونه تحرک در ناحیه کمر پیشگیری نماید. برای این کار معمولا از بریس استفاده میشود که وظیفه بی‌تحرکی، پوسچر و محافظت از ستون فقرات را برعهده دارد. پوسچر به نحوه قرارگرفتن ستون فقرات در حالت ایستاده گفته میشود. بریس این کار با در نظر گرفتن انحنای طبیعی بدن و طراز ستون فقرات انجام داده و ضمن اصلاح اختلالات ایجادشده، باعث بهبود پوسچر طبیعی میشود.
جراحی: در صورتی که آسیب وارد شده به کمر بسیار جدی باشد و روش‌های عنوان شده تاثیر بر کاهش میزان درد و بهبود نداشته باشند، عمل جراحی کمر پیشنهاد میشود. البته ذکر این نکته لازم است که عمل جراحی در تمامی موارد موفقیت‌آمیز نیست و ممکن است نتیجه مثبتی برای بیمار نداشته باشد. از این رو به عنوان آخرین راهکار توصیه می‌گردد.
صندلی برقی بالابر بیمار که به آن صندلی انتقال بیمار و صندلی بلند کننده از زمین نیز می گویند، در واقع ترکیبی از دستگاه ویلچر برقی و صندلی انتقال بیمار برقی است و به منظور بلند کردن شخص از روی زمین جهت انتقال به ویلچر، صندلی، تخت، سرویس بهداشتی و غیره و در مدل هایی که دارای چرخ هستند، جهت جابجایی از نقطه ای به نقطه دیگر نیز در منزل، مراکز درمانی، بهزیستی و غیره کاربرد دارند. در ضمن استفاده از صندلی های بلند کننده از زمین به جلیقه نیازی ندارد و فرد به صورت مستقل امکان استفاده از آنرا دارد. صندلی برقی بالابر بیمار ارائه شده در شرکت هایپر صنعت فامکو دارای ایمنی بسیار عالی است، وجود کیفیت و قیمت مناسب، توجه خریداران عزیز را نسبت به خود جلب کرده است و صندلی بالابر برقی بیمار در مدل های زیر قابل ارائه است:
اصلی ترین گام در هنگام خرید دستگاه صندلی برقی بالابر بیمار، بررسی مشخصات فنی و ویژگی های دستگاه می باشد تا بهترین خرید صورت گیرد. صندلی برقی بالابر بیمار ارائه شده در مجموعه فن آوران آریا محور به صورت الکتریکی عمل می کند و برای افراد سالمند، مبتلا به مشکلات جسمانی و تمام افرادی که به صورت دائم یا موقت، قادر به بلند شدن نیستند، مناسب است.
از آنجاییکه برای استفاده از صندلی برقی بالابر بیمار، نیاز به یاری شخص دیگری نیست و بلند شدن فرد با ایمنی کامل صورت می گیرد، توجه کاربران به ویژه افرادی که به تنهایی زندگی می کنند را نسبت به خود جلب کرده است. از ویژگی های مشترک صندلی برقی بالابر بیمار می توان به موارد زیر اشاره نمود:
در ادامه به شرح انواع دستگاه صندلی برقی بالابر بیمار می پردازیم:
صندلی های بلند کننده از زمین به منظور بلند کردن افراد دارای مشکلات جسمانی و کم توان در منزل، مراکز توانبخشی، درمانی، انجمن معلولین و غیره به تنهایی کاربرد دارند و قابلیت تحمل وزن های بالا تا 150 کیلوگرم را نیز دارند.
| نوع جک | 6000 نیوتن |
| قابلیت تحمل وزن | تا 150 کیلوگرم |
| وزن دستگاه صندلی بلند کننده از زمین | 25 کیلوگرم |
| ابعاد دستگاه (طول*عرض*ارتفاع) | 67*37*55 سانتی متر |
| قابلیت جابجایی توسط خود فرد | دارد |
| تکیه گاه متحرک | دارد |
| تشک نشیمن اضافه | دارد |
| منبع تغذیه | برق 220 ولت |
صندلی های برقی انتقال بیمار که به آنها صفحه بلند کننده از زمین دو منظوره و دستگاه انتقال بیمار نیز می گویند، برای بلند شدن فرد از روی زمین به صورت مستقل در منزل و مراکز درمانی مورد استفاده قرار می گیرند، با قرار گرفتن روی توالت فرنگی، امکان استفاده به عنوان سرویس بهداشتی را نیز دارند و قابلیت تحمل وزن تا 120 کیلوگرم را دارند.
| نوع جک | 6000 نیوتن |
| قابلیت تحمل وزن | تا 120 |
| وزن دستگاه صندلی برقی انتقال بیمار | وزن دستگاه 40 کیلوگرم و بدون متعلقات 17 کیلوگرم |
| ابعاد صفحه نشیمنگاه | 45*42 سانتی متر |
| کمترین ارتفاع تا زمین | 5 سانتی متر بدون تشک و 10 سانتی متر با تشک |
| بیشترین ارتفاع تا زمین | 70 سانتی متر بدون تشک و 75 سانتی متر با تشک |
| قابلیت جابجایی توسط خود فرد | دارد |
| قابلیت جمع شدن پایه ها | دارد |
| قابلیت جدا شدن پشتی و تشک نشیمنگاه جهت حمل و نقل آسان توسط خودرو | دارد |
| قابلیت استفاده به عنوان سرویس بهداشتی با قرارگیری روی سرویس بهداشتی فرنگی | دارد |
| چرخ | دارد و چرخ های عقب دارای ترمز هستند. |
| قابلیت نصب دستگیره های متحرک محافظ جانبی | دارد |
| کمربند ایمنی برای قسمت پشتی | دارد |
| طراحی بازوهای قسمت نشیمن دستگاه به صورت لولا و متحرک جهت حمل راحت | دارد |
| وجود حفره در قسمت نشیمنگاه به منظور قرار دادن روی سرویس بهداشتی فرنگی | دارد |
| قابلیت حمل و نقل آسان و جابجایی ساده به کمک چرخ | دارد |
| ریموت کنترل | دارد |
| باتری لیتیومی قابل شارژ | دارد |
صندلی های برقی بالابر سرویس بهداشتی که به آنها بالابر برقی نشیمنگاه توالت فرنگی و صندلی دو منظوره بالابر سیار و ویلچر نیز می گویند، جهت انتقال فرد به سرویس بهداشتی و حمام در منزل، آسایشگاه ها و مراکز درمانی کاربرد دارند و توانایی تحمل وزن های بالا تا 120 کیلوگرم را نیز دارند.
| نوع جک | 6000 نیوتن |
| قابلیت تحمل وزن | تا 120 کیلوگرم |
| وزن دستگاه بالابر سرویس بهداشتی | 35 کیلوگرم |
| ابعاد دستگاه (طول*عرض*ارتفاع) | 90*57*100 سانتی متر |
| حداقل ارتفاع در نشیمنگاه | 40 سانتی متر |
| پوشش رنگ الکترواستاتیک کوره ای و مقاوم در برابر رطوبت (ضد زنگ) | دارد |
| پوشش صندلی جداشونده و قابل شستشو | دارد |
| قابلیت جداسازی آسان قطعات و انتقال به محیط دیگر | دارد |
| دریچه و محفظه سرویس بهداشتی | دارد |
| نمایشگر شارژ | دارد |
| ریموت کنترل | دارد |
| قابلیت شارژ توسط برق شهر و باتری 5 آمپری | دارد |
برای خرید دستگاه صندلی برقی بالابر بیمار و کلیه تجهیزات فیزیوتراپی و توانبخشی لازم است شرایط جسمانی فرد از لحاظ وزن و میزان توانایی در حرکت، محل و میزان استفاده از دستگاه، ایمنی و تضمین کیفیت، قابلیت ها و مزایای دستگاه در نظر گرفته شود، سپس معتبر بودن شرکت مورد نظر، ارائه مشاوره کارشناسان و وجود گارانتی و خدمات پس از فروش حائز اهمیت است.