لوردوز چیست؟ انواع آن را بشناسیم!

لوردوز یا کیفوز یا کاو پشتی، یک عارضه اسکلتی-عضلانی است که در نتیجهٔ افزایش خمیدگی طبیعی ناحیه کمر و گردن بدن ایجاد می‌شود. این عارضه معمولاً به دلیل ضعف عضلات پشتی، نشستن بیش از حد، بارهای سنگین بر دوش، عوامل ژنتیکی و یا کمرنگاری مزمن ایجاد می‌شود.

انواع لوردوز

لوردوز کمر

لوردوز کمری یا کیفوز کمری یک عارضه اسکلتی-عضلانی است که در آن انحنای غیرطبیعی در ناحیه کمر ایجاد می‌شود. با توجه به محل و شدت انحنا، لوردوز کمری می‌تواند در چندین نوع مختلف دیده شود. بعضی از انواع لوردوز کمری عبارتند از:

1. لوردوز کمری خفیف: در این نوع، انحنای کمری نسبتاً کمتری وجود دارد. اغلب بدون علائم بالینی است و با تمرینات تقویتی عضلات پشتی و تغییر در نحوه نشستن، قابل بهبود است.
2. لوردوز کمری متوسط: در این نوع، انحنای غیرطبیعی در ناحیه کمر بیشتر است و ممکن است با درد در ناحیه پایین کمر همراه باشد. درمان این نوع لوردوز کمری شامل تمرینات تقویتی عضلات پشتی، فیزیوتراپی و استفاده از کمربند حمایتی است.
3. لوردوز کمری شدید: در این نوع، انحنای غیرطبیعی در کمر بسیار شدید است و معمولاً با درد شدید در ناحیه پایین کمر همراه است. درمان این نوع لوردوز کمری ممکن است شامل فیزیوتراپی، تمرینات تقویتی عضلات پشتی، کمربند حمایتی و در موارد شدیدتر، جراحی باشد.

لوردوز گردن

لوردوز گردن یا کیفوز گردنی نوعی عارضه اسکلتی-عضلانی است که در آن انحنای غیرطبیعی در ناحیه گردن ایجاد می‌شود. با توجه به محل و شدت انحنا، لوردوز گردنی می‌تواند در چندین نوع مختلف دیده شود. بعضی از انواع لوردوز گردنی عبارتند از:

1. لوردوز گردنی خفیف: در این نوع، انحنای کمتری در ناحیه گردن وجود دارد. اغلب بدون علائم بالینی است و با تغییر در نحوه نشستن و تمرینات تقویتی عضلات گردن، قابل بهبود است.
2. لوردوز گردنی متوسط: در این نوع، انحنای غیرطبیعی در ناحیه گردن بیشتر است و ممکن است با درد در ناحیه گردن و شانه‌ها همراه باشد. درمان این نوع لوردوز گردنی شامل تمرینات تقویتی عضلات گردن، فیزیوتراپی و در بعضی موارد استفاده از آداپتورهای گردنی است.
3. لوردوز گردنی شدید: در این نوع، انحنای غیرطبیعی در گردن بسیار شدید است و معمولاً با درد شدید در ناحیه گردن و شانه‌ها همراه است. درمان این نوع لوردوز گردنی ممکن است شامل فیزیوتراپی، تمرینات تقویتی عضلات گردن و در موارد شدیدتر، جراحی باشد.

لازم به ذکر است که تشخیص و درمان لوردوز گردنی باید توسط پزشک و متخصص ارتوپدی صورت گیرد. همچنین، در صورتی که با درد شدید در ناحیه گردن و شانه‌ها مواجه هستید، باید به زودی به پزشک خود مراجعه کنید تا به مشکلات جدی‌تر مانند اسکیاتیکا یا هرنی دیسکی برنخورید.

لوردوز در زنان باردار

لوردوز بیشتر در زنان نسبت به مردان ظاهر می‌شود و در زنان باردار نیز بیشتر مشاهده می‌شود. این به دلیل تغییرات فیزیکی و هورمونی در دوران بارداری است. در حالت عادی، ستون فقرات یک منحنی طبیعی دارد، اما در دوران بارداری، وزن بیشتر باردار باعث فشار بیشتر بر روی ستون فقرات می‌شود و منجر به لوردوز می‌شود. همچنین هورمون‌های بارداری مانند استروژن باعث لخته شدن ورید‌ها و فشار بیشتر بر روی پشت بدن می‌شوند و می‌توانند لوردوز را تشدید کنند.

به طور کلی، لوردوز در زنان باردار معمولاً برای مدت کوتاهی پس از زایمان ادامه دارد و معمولاً بعد از چند ماه پس از زایمان بهبود می‌یابد. با این حال، در برخی از موارد، لوردوز پس از زایمان به شدت پیشرفت می‌کند و نیاز به درمان دارد تا عوارض جانبی جلوگیری شود. بهترین راه برای جلوگیری از لوردوز در زمان بارداری، انجام تمرینات تقویتی عضلات پشتی و مشاوره با پزشک قبل از زایمان است. در صورت بروز علائم لوردوز در دوران بارداری، مشاوره با پزشک و درمان به موقع ضروری است.

علت لوردوز

لوردوز یک عارضه اسکلتی-عضلانی است که در آن انحنای غیرطبیعی در ستون فقرات ایجاد می‌شود. علت اصلی لوردوز در بسیاری از موارد ضعف عضلات پشتی است. همچنین، عوامل دیگری نیز می‌توانند در ایجاد لوردوز نقش داشته باشند، که شامل موارد زیر می‌شوند:

• دیسکیت: دیسکیت یا پوسیدگی دیسک، یک عارضه است که در آن بافت نرم داخلی دیسک بین مهره‌ها خراب می‌شود. این بیماری معمولاً در ناحیه گردن و کمر ایجاد می‌شود و می‌تواند عامل ایجاد لوردوز باشد.
• کیفوز: کیفوز یا کاو پشتی، نوعی لوردوز است که در آن انحنای غیرطبیعی در ناحیه کمر ایجاد می‌شود. این عارضه معمولاً به دلیل ضعف عضلات پشتی، نشستن بیش از حد، بارهای سنگین بر دوش، عوامل ژنتیکی و یا کمرنگاری مزمن ایجاد می‌شود.
• چاقی: چاقی می‌تواند عامل ایجاد لوردوز باشد. با افزایش وزن، فشار روی ناحیه کمر افزایش می‌یابد و می‌تواند باعث ایجاد انحنای غیرطبیعی در ستون فقرات شود.
• پوکی استخوان: پوکی استخوان یک بیماری است که در آن استخوان‌ها ضعیف می‌شوند و ممکن است باعث شکستگی آسان آن‌ها شود. این بیماری می‌تواند عامل ایجاد لوردوز باشد.
• اسپوندیلولیستزیس: اسپوندیلولیستزیس یک بیماری است که در آن مهره‌ها پیوند نمی‌خورند و ممکن است باعث ایجاد انحنای غیرطبیعی در ستون فقرات شود.

لازم به ذکر است که تشخیص و درمان لوردوز باید توسط پزشک و متخصص ارتوپدی صورت گیرد. درمان لوردوز عموماً شامل تمرینات تقویتی عضلات پشتی، فیزیوتراپی و در موارد شدیدتر، جراحی است.

علائم لوردوز

لوردوز یک عارضه اسکلتی-عضلانی است که در آن انحنای غیرطبیعی در ستون فقرات ایجاد می‌شود. برخی از علائم لوردوز عبارتند از:

1. درد: درد در ناحیه ستون فقرات، بخصوص در ناحیه گردن و کمر، یکی از شایع‌ترین علائم لوردوز است. درد ممکن است شدید و پراکنده یا ملایم و مداوم باشد.
2. بی حسی: بی حسی در ناحیه ستون فقرات و پاها نیز می‌تواند ایجاد شود.
3. مورمور: مورمور در ناحیه ستون فقرات و پاها ممکن است به علت فشار روی عصب‌ها و بافت‌های نرم در ناحیه لوردوز ایجاد شود.
4. ضعف: ضعف عضلات پشتی نیز می‌تواند یکی از علائم لوردوز باشد. این ضعف ممکن است باعث کاهش توانایی در حمل و نقل و انجام فعالیت‌های روزمره شود.
5. بی اختیاری مثانه: در برخی موارد شدید لوردوز، ایجاد بی اختیاری مثانه نیز ممکن است.

لازم به ذکر است که علائم لوردوز ممکن است برای هر فرد متفاوت باشند و در بعضی از موارد، این عارضه بدون علائم بالینی وجود دارد. درمان لوردوز عموماً شامل تمرینات تقویتی عضلات پشتی، فیزیوتراپی و در موارد شدیدتر، جراحی است.

برای کسب اطلاعات درمورد اسکولیوز و راه های درمان آن کلیک کنید

تشخیص لوردوز

تشخیص لوردوز به کمک یک پزشک ارتوپدی یا متخصص ستون فقرات انجام می‌شود. برای تشخیص لوردوز، پزشک ابتدا بررسی جسمانی فرد را انجام می‌دهد و به دنبال علائم و نشانه‌های لوردوز می‌گردد. بررسی‌هایی که برای تشخیص لوردوز ممکن است انجام شود، عبارتند از:

1. بررسی جسمانی: پزشک ممکن است با بررسی جسمانی فرد و بررسی شکل ستون فقرات و شرایط عضلات، تشخیص لوردوز را بدهد.
2. تصویربرداری: برای تشخیص لوردوز، از تصویربرداری مانند ایکس‌رای، توموگرافی کامپیوتری (CT)، مغناطیسی تصویربرداری (MRI) و یا پت کامپیوتری (PET) استفاده می‌شود تا شکل و حالت ستون فقرات را بهتر بررسی کنند.
3. آزمایش‌های عصبی: آزمایش‌های عصبی مانند آزمایش رفلکس، آزمایش هیپراستزی و آزمایش عصبی القایی برای بررسی عملکرد سیستم عصبی مرکزی و جسمانی استفاده می‌شود.
4. تست های عضلانی: برای بررسی ضعف عضلات و تاثیر آن بر حرکت و عملکرد بدن، تست های عضلانی مانند تست پوستوف و تست برگر برای بررسی قابلیت تحمل و توانایی بدن در انجام فعالیت های ورزشی و روزمره استفاده می‌شود.

لازم به ذکر است که برای تشخیص لوردوز، نیاز به ترکیبی از این روش‌ها و بررسی‌ها می‌باشد و تنها با بررسی یکی از این علائم نمی‌توان نتیجه‌گیری صحیحی در مورد وجود لوردوز داشت.

درمان

درمان لوردوز به دو صورت غیر جراحی و جراحی قابل انجام است. در ادامه، راه‌های درمان غیرجراحی لوردوز شرح داده شده است:

• تمرینات تقویتی: تمرینات تقویتی عضلات پشتی می‌تواند بهبود درد و کاهش فشار بر روی ستون فقرات و بهبود دفعات لوردوز را به دنبال داشته باشد. تمرینات تقویتی شامل تمریناتی مانند انجام حرکات درازکش و کشش عضلات پشتی و شکمی است.
• فیزیوتراپی: فیزیوتراپی شامل استفاده از تکنیک‌ها و دستگاه‌های درمانی مانند الکتروتراپی، پره تراپی و ماساژ برای کاهش درد و بهبود عملکرد عضلات می‌شود.
• داروها: داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی مانند ایبوپروفن و دیکلوفناک، داروهای ضداضطراب و داروهای مرتبط با عصب‌شناسی می‌توانند به کاهش درد و بهبود عملکرد عضلات کمک کنند.
• استفاده از دستگاه‌های کمکی مانند کفش‌های ویژه، کرسی‌های ایستاده و تخت‌های خاص.
• تغییر در رفتارهای روزانه: از جمله تغییر در رفتارهای روزانه می‌توان به جلوگیری از بلند شدن اشیا سنگین، استفاده از تکنیک‌های درست برای خم شدن و بلند شدن، و کاهش فشار بر روی ستون فقرات با استفاده از برخی از تکنیک‌های تنفسی اشاره کرد.

همچنین، در صورتی که درمان غیرجراحی نتیجه‌ای نداشته باشد و شدت لوردوز بسیار زیاد شده باشد، جراحی ممکن است به عنوان روش درمانی آخر در نظر گرفته شود. در جراحی، قسمت‌هایی از استخوان‌ها و عضلاتی که باعث لوردوز می‌شوند، برداشته می‌شوند و در صورت نیاز، استخوان‌ها با پین‌ها و پلاک‌های فلزی تثبیت می‌شوند.

تمرینات تقویتی

ورزش‌های اصلاحی لوردوز می‌توانند به کاهش درد و بهبود عملکرد عضلات پشتی کمک کنند. در ادامه، تمرین زانو خم به عنوان یکی از تمرینات اصلاحی برای درمان لوردوز توضیح داده شده است:

تمرین زانو خم:

1. ایستاده با پایهای به هم فشرده و دست‌ها در کنار بدن قرار می‌گیرد.
2. سپس آرام آرام زانوها را خم کرده شروع به نشستن می‌کنید، در حین این عمل دست‌ها را به سمت جلو بلند می‌کنید.
3. به حدی نشستید که قرار است بر روی صندلی نشینید، سپس به این حالت برگردید که زانوها به صورت کامل خم شده و دست‌ها به سمت پشت بدن باشد.
4. این حرکت را تکرار کنید، توصیه می‌شود در هر بار با تعداد ۱۰ الی ۱۵ بار شروع کنید و آن‌ها را در حین انجام تمرین به تدریج افزایش دهید.

توصیه می‌شود قبل از شروع برنامه تمرینی، با پزشک خود مشورت کنید و در صورتی که در حین انجام تمرینات درد افزایش یابد، تمرین را متوقف کرده و با پزشک خود مشورت کنید. همچنین، بهتر است این تمرینات توسط یک مربی ورزشی حرفه‌ای همراهی شوند تا از انجام نادرست آن‌ها جلوگیری شود.

تمرین گربه گاو:

حرکت گربه گاو یکی دیگر از تمرینات اصلاحی برای درمان لوردوز است. در ادامه، توضیحات مربوط به این تمرین آمده است:

• ابتدا به چهار پا روی زمین نشسته و دست‌ها را به سمت پایین قرار دهید.
• سپس با نفس کشیدن به بالا، سر را به سمت آسمان بلند کنید و شکم را به سمت زمین تمایل دهید.
• در ادامه، با نفس دادن به سمت زمین، سر را به سمت پایین فرو می‌برید و فراری از کمر را بالا می‌برید.
• این حرکت را به صورت پیاپی تکرار کنید، توصیه می‌شود هر بار با تعداد ۱۰ الی ۱۵ بار شروع کنید و آن‌ها را در حین انجام تمرین به تدریج افزایش دهید.

تمرین گربه گاو به عنوان یکی از تمرینات اصلاحی برای لوردوز، به کاهش فشار بر روی ستون فقرات و بهبود انعطاف پذیری و تقویت عضلات پشتی کمک می‌کند. همچنین، توصیه می‌شود قبل از شروع برنامه تمرینی، با پزشک خود مشورت کنید و در صورتی که در حین انجام تمرینات درد افزایش یابد، تمرین را متوقف کرده و با پزشک خود مشورت کنید. همچنین، بهتر است این تمرینات توسط یک مربی ورزشی حرفه‌ای همراهی شوند تا از انجام نادرست آن‌ها جلوگیری شود.

فیزیوتراپی

لوردوز یک نوع نقص تعادل عضلانی است که معمولاً با تمرینات فیزیکی ورزشی (فیزیوتراپی) قابل درمان است. در زیر روش‌های مختلفی برای درمان لوردوز با فیزیوتراپی شرح داده شده است:

1. تمرینات انعطاف‌پذیری: تمرینات انعطاف‌پذیری مانند یوگا و پیلاتس می‌توانند به تقویت عضلات و بهبود انعطاف‌پذیری و اصلاح حالت بدن کمک کنند. این تمرینات می‌توانند فشار بر روی ستون فقرات را کاهش داده و به کاهش درد و بهبود حالت لوردوز کمک کنند.
2. تمرینات تعادل: تمرینات تعادل مانند تمرینات بر روی تخته تعادل و تمرینات بالانس می‌توانند به تعادل عضلات کمک کنند و در نتیجه به بهبود حالت لوردوز کمک کنند.
3. ماساژ: ماساژ عضلات پشتی می‌تواند به کاهش درد و بهبود حالت لوردوز کمک کند. ماساژ‌هایی مانند ماساژ شیاتسو و تراپی اسپرت می‌توانند مفید باشند.
4. درمان حرارتی و یخی: استفاده از پک‌های گرمایی و سردی می‌تواند به کاهش درد و التهاب مربوط به لوردوز کمک کند.
5. تغییرات در شیوه زندگی: تغییرات در شیوه زندگی مانند استفاده از صندلی‌های مناسب، جلوگیری از بلند کردن اشیا سنگین، نگهداری حالت صحیح بدن و نگهداری وزن سالم و پایدار می‌توانند به بهبود حالت لوردوز کمک کنند.

قبل از شروع هرگونه برنامه درمانی، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید تا بهترین راه حل برای درمان لوردوز شما را مشخص کنند. همچنین، توصیه می‌شود تمرینات فیزیکی را تحت نظارت مربی ورزشی یا فیزیوتراپیست انجام دهید تا مطمئن شوید که تمرینات صحیح و بدون خطر هستند.

استفاده از بریس

بریس‌ها یا تقویت‌کننده‌های پشتی، ابزاری هستند که به تقویت عضلات پشتی کمک می‌کنند و می‌توانند برای کنترل و درمان لوردوز مفید باشند. در زیر انواع مختلف بریس‌های مورد استفاده برای لوردوز شرح داده شده است:

1. بریس پشتی بلند: این بریس‌ها دارای پشتی بلند و پشتیبانی بیشتری برای ستون فقرات هستند. آنها به عنوان یک پشتیبان و تثبیت‌کننده برای ستون فقرات در حالت استراحت و در حین فعالیت‌های روزانه مفید هستند.
2. بریس پشتی نیمه بلند: این بریس‌ها دارای پشتی نیمه بلند هستند و می‌توانند به تعادل و پشتیبانی عضلات پشتی کمک کنند. آنها به عنوان یک تثبیت‌کننده برای ستون فقرات در حین فعالیت‌های ورزشی مفید هستند.
3. بریس پشتی کمری: این بریس‌ها دارای بخش کمری هستند و به تقویت عضلات کمر و پشتی کمک می‌کنند. آنها به عنوان یک پشتیبان برای ستون فقرات در حین فعالیت‌های ورزشی مفید هستند.
4. بریس پشتی انعطاف‌پذیر: این بریس‌ها دارای مواد انعطاف‌پذیر هستند و به تعادل عضلات پشتی کمک می‌کنند. آنها به عنوان یک تثبیت‌کننده برای ستون فقرات در حین فعالیت‌های ورزشی مفید هستند.
5. بریس پشتی تنظیم شده: این بریس‌ها دارای تنظیم‌کننده هستند و به شما اجازه می‌دهند تا پشتیبانی و تثبیت مورد نیاز برای ستون فقرات خود را تنظیم کنید.

مهم است که قبل از خرید و استفاده از هر نوع بریس پشتی، با پزشک خود مشورت کنید تا بهترین نوع بریس را برای شرایط خود انتخاب کنید. همچنین، بهتر است که تمرینات فیزیکی ورزشی را تحت نظارت مربی ورزشی یا فیزیوتراپیست انجام دهید تا مطمئن شوید که تمرینات صحیح و بدون خطر هستند.

عوارض عدم درمان

در صورت عدم درمان لوردوز، عوارض زیادی ممکن است ایجاد شود. برخی از این عوارض عبارتند از:

1. افزایش شدت درد: در صورتی که لوردوز درمان نشود، درد بیشتری در ناحیه ستون فقرات و عضلات پشتی ایجاد می‌شود و باعث کاهش کیفیت زندگی فرد می‌شود.
2. مشکلات حرکتی: در صورت عدم درمان، لوردوز می‌تواند باعث محدودیت حرکت در ناحیه ستون فقرات و کاهش توانایی انجام فعالیت‌های روزمره شود.
3. تغییر در شکل و حالت ستون فقرات: در صورت عدم درمان، لوردوز ممکن است باعث تغییرات دائمی در شکل و حالت ستون فقرات شود که ممکن است به عوارض جانبی بیشتر منجر شود.
4. مشکلات عصبی: در صورتی که لوردوز درمان نشود، فشار بر روی عصب‌های ستون فقرات می‌تواند باعث بی حسی، ضعف عضلات و بی اختیاری مثانه شود.
5. نیاز به جراحی: در صورتی که لوردوز به شدت پیشرفت کند و علائم آن درمان نشود، ممکن است نیاز به جراحی داشته باشید.

بنابراین، بهترین راه برای جلوگیری از عوارض لوردوز، درمان به موقع آن است. درمان لوردوز ممکن است شامل تمرینات تقویتی عضلات پشتی، فیزیوتراپی و در موارد شدیدتر، جراحی باشد.

پیشگیری از لوردوز

لوردوز به علت ضعف عضلات پشتی و نقص تعادل عضلانی ایجاد می‌شود. برای پیشگیری از لوردوز، می‌توانید به روش‌های زیر توجه کنید:

1. تمرینات ورزشی: ورزش‌هایی که به تقویت عضلات پشتی و افزایش انعطاف‌پذیری آنها کمک می‌کنند، می‌توانند در پیشگیری از لوردوز موثر باشند. ورزش‌هایی مانند شنا، پیاده‌روی، دوچرخه‌سواری و یوگا می‌توانند مفید باشند.
2. نگهداری وزن سالم: افزایش وزن می‌تواند فشار بیشتری بر روی ستون فقرات ایجاد کند و لوردوز را تسهیل کند. به همین دلیل، نگهداری وزن سالم و پایدار می‌تواند در پیشگیری از لوردوز موثر باشد.
3. نگهداری حالت صحیح بدن: نگهداری حالت صحیح بدن و جلوگیری از خم شدن بیش از حد ستون فقرات می‌تواند در پیشگیری از لوردوز مفید باشد.
4. استفاده از صندلی‌های مناسب: استفاده از صندلی‌هایی که قابل تنظیم هستند و دارای پشتی بلند هستند، می‌تواند به پشتیبانی مناسب برای ستون فقرات کمک کند و در پیشگیری از لوردوز مؤثر باشد.
5. جلوگیری از بلند کردن اشیا سنگین: بلند کردن اشیا سنگین می‌تواند فشار بیشتری بر روی عضلات پشتی و ستون فقرات ایجاد کند و لوردوز را تسهیل کند. برای جلوگیری از این موضوع، بهتر است از دستگاه‌های جابجایی و بلندکننده استفاده کنید یا در صورت نیاز از کمک دیگران استفاده کنید.

به هر حال، بهترین شیوه پیشگیری از لوردوز، انجام تمرینات ورزشی منظم و صحیح است. همچنین، در صورتی که درد یا ناراحتی در پشت و یا ستون فقرات تجربه می‌کنید، باید به پزشک خود مراجعه کنید تا از ایجاد مشکلات جدی جلوگیری شود.

مقالات مرتبط:

1. اسپوندیلولیز را بشناسیم! (۱۳)
2. دیسک دژنراتیو را بهتر بشناسیم! (۱۲)
3. عفونت ستون فقرات یا دیسکیت را بشناسیم! (۱۲)
4. اسپوندیلیت آنکیلوزان چیست؟ راه های درمان آن! (۱۱)

کایفوزیس چیست؟ انواع آن را بشناسیم!

کایفوزیس (Kyphosis) یکی از انواع ناهجاری های ستون فقرات است که در آن ناحیه گردنی و یا ناحیه سینه‌ای (توراسیک) ستون فقرات به شکل غیرطبیعی خمیده می‌شود. این حالت می‌تواند به صورت مادرزادی یا اکتسابی پدید آید.

انواع کایفوزیس

۱. گیبوس دیفورمیتی

گیبوس دیفورمیتی (Gibbus deformity) یک نوع کایفوزیس است که معمولاً به دلیل عفونت استخوان و نفوذ آن به ستون فقرات ایجاد می‌شود. این حالت می‌تواند باعث شکل گرفتن یک قوز (گیبوس) در ناحیه سینه‌ای (توراسیک) شود. این نوع کایفوزیس معمولا به دلیل عفونت‌های استخوانی مانند توبرکولوز استخوان، عفونت مربوط به سیفیلیس، و یا عفونت‌های ایدز ایجاد می‌شود. درمان این حالت معمولا با مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها و جراحی برای ترمیم ستون فقرات مشکل‌دار است.

۲. هایپرکایفوزیس:

هایپرکایفوزیس (Hyperkyphosis) یک نوع کایفوزیس است که در آن ستون فقرات پشتی خمیده است و قوس خمش در ناحیه سینه‌ای بسیار بزرگ شده است. این حالت معمولاً در بزرگسالان بالای ۶۰ سال با ضعف عضلات پشتی و کاهش استحکام استخوان‌ها ایجاد می‌شود. علائم هایپرکایفوزیس شامل خمیدگی پشت، درد، محدودیت حرکت و کاهش قدرت عضلات پشتی است. درمان هایپرکایفوزیس ممکن است شامل تمرینات فیزیکی، جراحی و یا استفاده از انواع داروها مانند بیسفوسفونات‌ها باشد.

۳. کایفوزیس مادرزادی:

کایفوزیس مادرزادی (Congenital Kyphosis) یک نوع کایفوزیس است که به دلیل خلل در رشد جنینی ایجاد می‌شود. در این نوع کایفوزیس، قوس خمش ستون فقرات در ناحیه سینه‌ای از بدو تولد وجود دارد و این حالت به دلیل خلل در رشد جنینی ایجاد می‌شود. علائم کایفوزیس مادرزادی می‌تواند شامل خمیدگی پشت، درد، فشار بر ریشه های عصبی و کاهش قدرت عضلات پشتی باشد. درمان این حالت ممکن است شامل تمرینات فیزیکی، جراحی و یا استفاده از انواع دستگاه‌های ارتوپدی مانند پشتیبان‌های کمکی باشد.

۴. بیماری شوئرمن:

بیماری شوئرمن (Scheuermann’s disease) یک نوع کایفوزیس است که در آن ستون فقرات پشتی در ناحیه سینه‌ای (توراسیک) به شکل خمیدهایپرتروفی شده است. این بیماری معمولاً در دوران نوجوانی آغاز می‌شود و می‌تواند باعث خمیدگی پشت و درد در ناحیه سینه‌ای شود. علل بیماری شوئرمن نامشخص است، اما به نظر می‌رسد که عوامل ژنتیکی و یا عوامل محیطی مانند کمبود ویتامین‌ها و کمبود مواد معدنی می‌تواند نقش داشته باشد. درمان بیماری شوئرمن ممکن است شامل تمرینات فیزیکی، استفاده از دستگاه‌های ارتوپدی مانند پشتیبان‌های کمکی و یا در موارد شدیدتر جراحی باشد.

علت ایجاد کایفوزیس

1. تروما‌ها:
   تروماها یکی از علت‌های اصلی کایفوزیس هستند که می‌تواند به دلیل ضربه‌های مستقیم به ستون فقرات و یا ناحیه اطراف آن ایجاد شود. تروماهای شدید مانند حوادث خودرو، سقوط از ارتفاع و یا حوادث ورزشی می‌توانند باعث شکستگی استخوان‌ها و تغییر شکل ستون فقرات شوند.
2. پوکی استخوان:
   پوکی استخوان (Osteoporosis) یکی دیگر از علل ایجاد کایفوزیس است که معمولاً در بزرگسالان و پیرمردان رخ می‌دهد. در این بیماری، استحکام استخوان‌ها کاهش می‌یابد و در نتیجه ستون فقرات پشتی خمیده‌تر می‌شود. عواملی مانند کمبود کلسیم و ویتامین D، عدم تحرک و فعالیت بدنی، مصرف برخی داروها و افزایش سن می‌توانند باعث ایجاد پوکی استخوان و در نتیجه کایفوزیس شوند.
3. ضایعات توموری:
   ضایعات توموری یکی دیگر از علل کایفوزیس است که می‌تواند به دلیل وجود تومورهای بدخیم در ناحیه ستون فقرات ایجاد شود. تومورهای بدخیم می‌توانند باعث تخریب استخوان‌ها و تغییر شکل ستون فقرات شوند.
4. بیماری‌های عفونی:
   بیماری‌های عفونی مانند توبرکولوز استخوان، عفونت سیفیلیس، و عفونت‌های ایدز می‌توانند باعث ایجاد کایفوزیس شوند. این بیماری‌ها می‌توانند باعث تخریب استخوان‌ها و تغییر شکل ستون فقرات شوند.
5. بیماری‌های مادرزادی:
   بیماری‌های مادرزادی مانند کایفوزیس مادرزادی می‌توانند به دلیل خلل در رشد جنینی و تشکیل نامناسب ستون فقرات ایجاد شوند.
6. بیماری‌های روماتیسمی و التهابی:
   بیماری‌های روماتیسمی و التهابی مانند التهاب مفاصل، آرتریت روماتوئید، و سندرم بیش‌فعالی روده می‌تواند باعث تغییر شکل ستون فقرات و ایجاد کایفوزیس شوند.
7. بد نشستن و انحرافات ستون فقرات:
   بد نشستن و انحرافات ستون فقرات نیز می‌توانند در طولانی مدت باعث ایجاد کایفوزیس شوند. بد نشستن و عدم تحرک موجب ضعف عضلات پشتی و نحوه قرارگیری نادرست ستون فقرات می‌شود که در نتیجه می‌تواند به تغییر شکل و کایفوزیس منجر شود. همچنین، انحرافات ستون فقرات مانند اسکولیوز، کایفوز و لردوز نیز می‌توانند باعث تغییر شکل ستون فقرات و ایجاد کایفوزیس شوند.

علائم کایفوزیس

کایفوزیس یک بیماری است که معمولاً با تغییر شکل ستون فقرات همراه است. در این بیماری، ستون فقرات پشتی خمیده‌تر می‌شود که می‌تواند به علائم و نشانه‌های زیر منجر شود:

1. درد پشت:
   درد پشتی یکی از شایع‌ترین علائم کایفوزیس است. درد می‌تواند در ناحیه ستون فقرات و همچنین در ناحیه گردن، شانه و جلوی قفسه سینه رخ دهد.
2. خمیدگی ستون فقرات:
   تغییر شکل ستون فقرات باعث خمیدگی و انحنای بیشتر آن می‌شود که به صورت دائمی باقی می‌ماند.
3. محدودیت حرکت:
   کایفوزیس می‌تواند باعث محدودیت حرکت و افزایش سختی در ناحیه ستون فقرات شود.
4. تنگی نفس:
   در برخی از موارد، کایفوزیس می‌تواند باعث تنگی نفس و مشکل در تنفس شود.
5. خستگی و ضعف عضلانی:
   خستگی و ضعف عضلانی نیز می‌توانند باعث شده باشند که بیماران با کایفوزیس دشواری در انجام فعالیت‌های روزانه خود داشته باشند.
6. مشکلات گوارشی:
   در بعضی از موارد، کایفوزیس می‌تواند باعث مشکلات گوارشی مانند تهوع، استفراغ، یبوست و یا اسهال شود.
7. ناتوانی در حرکت و راه رفتن:
   تغییر شکل ستون فقرات می‌تواند باعث ناتوانی در حرکت و راه رفتن شود، به خصوص در بیمارانی که بیماری در سنین پیری پیش‌آمده است.

عوارض کایفوزیس

عوارض کایفوزیس می‌توانند به شرح زیر باشند:

1. افزایش خطر شکستگی استخوان:
   کایفوزیس می‌تواند باعث کاهش استحکام استخوان‌ها شود، که منجر به افزایش خطر شکستگی استخوان می‌شود.
2. مشکلات تنفسی:
   تغییر شکل ستون فقرات می‌تواند باعث تنگی نفس، مشکل در تنفس و اختلال در عملکرد ریه‌ها شود.
3. مشکلات گوارشی:
   کایفوزیس می‌تواند باعث ایجاد مشکلات گوارشی مانند تهوع، استفراغ، سوء هاضمه و تغییر در عادات روده‌ای شود.
4. درد و عدم راحتی:
   بیماران کایفوزیس ممکن است احساس درد و عدم راحتی در ناحیه پشت و گردن داشته باشند.
5. مشکلات قلبی:
   کایفوزیس می‌تواند باعث اختلال در عملکرد قلب شود و باعث افزایش خطر بروز بیماری‌های قلبی شود.
6. مشکلات ادراری:
   تغییر شکل ستون فقرات می‌تواند باعث ایجاد مشکلات ادراری مانند ناتوانی در کنترل دفع ادرار و یا عفونت ادراری شود.
7. اختلالات عصبی:
   بعضی از بیماران کایفوزیس ممکن است اختلالات عصبی داشته باشند که شامل تورم و درد در ناحیه گردن، اختلال در کنترل حرکات و حساسیت در ناحیه پایینی بدن است.
8. مشکلات روانی:
   بعضی از بیماران کایفوزیس ممکن است از اضطراب، افسردگی و مشکلات روانی دیگر رنج ببرند که ممکن است ناشی از تغییر شکل شدید ستون فقرات و اختلال در فعالیت روزانه آنها باشد.

نحوه تشخیص

راه‌های تشخیص کایفوزیس شامل معاینه فیزیکی، مشاهده بیمار، تست آدامز، معاینه دستی، حرکت، معاینه عصبی و تصویربرداری می‌شوند. در زیر به برخی از روش‌های تشخیص کایفوزیس اشاره شده است:

1. معاینه فیزیکی:
   در معاینه فیزیکی، پزشک شما علائم خاصی را بررسی می‌کند، شامل خمیدگی ستون فقرات، درد پشت، تغییر در حرکت و ناراحتی در ناحیه پشتی بدن شما.
2. مشاهده بیمار:
   پزشک شما ممکن است از شما بخواهد تا برای ارزیابی نحوه حرکت شما در حین راه رفتن، بلند کردن اشیاء و یا خم شدن، به مشاهده بیمار مبادرت کند.
3. تست آدامز:
   تست آدامز یک روش ساده برای تشخیص کایفوزیس است که در آن بیمار باید روی یک صندلی نشیند و پزشک با استفاده از فشار دادن روی ستون فقرات، تغییرات در حرکت و درد بیمار را بررسی می‌کند.
4. معاینه دستی:
   در معاینه دستی، پزشک شما با استفاده از دستان خود، ستون فقرات شما را بررسی می‌کند تا تغییر در شکل و ساختار ستون فقرات را بسنجد.
5. حرکت:
   حرکت و تغییرات در شکل ستون فقرات شما ممکن است با استفاده از تمرینات فیزیوتراپی و یا تمرینات حرکتی دیگر مانند یوگا و پیلاتس بررسی شوند.
6. معاینه عصبی:
   در معاینه عصبی، پزشک شما بررسی می‌کند که آیا اختلالات عصبی وجود دارد یا خیر، مانند تحریک شدن عصب‌ها، کاهش حساسیت و یا تحریک واکنش عضلانی.
7. تصویربرداری:
   تصویربرداری مانند اسکن X، اسکن MRI و یا CT-Scan می‌تواند به پزشک کمک کند تا تغییر شکل ستون فقرات را بررسی کند و شدت آن را بسنجد.

پیشگیری از کایفوزیس

به طور کلی، پیشگیری از کایفوزیس باید در دو مرحله صورت گیرد: پیشگیری از بروز بیماری و پیشگیری از تشدید بیماری. در زیر به برخی از راه‌های پیشگیری از کایفوزیس اشاره شده است:

1. پیشگیری از بروز بیماری:

• انجام تمرینات فیزیکی و ورزش های مرتبط با حفظ سلامتی ستون فقرات و عضلات پشتی
• رعایت تکنیک‌های صحیح برای برخورد با اشیاء سنگین
• رعایت یک موقعیت صحیح در حین نشستن و ایستادن
• انجام تمرینات اصلاحی برای بهبود قدرت و انعطاف پذیری عضلات پشتی
• انجام تمرینات استقامتی برای کاهش وزن و بهبود شرایط متابولیکی

1. پیشگیری از تشدید بیماری:

• استفاده از داروهای ضد التهابی و ضد درد برای کاهش التهاب و درد
• رعایت یک موقعیت صحیح در حین خوابیدن و به دست آوردن یک تخت مناسب برای حفظ سلامتی ستون فقرات و عضلات پشتی
• استفاده از کمربند و کفش‌های مناسب برای حفظ سلامتی ستون فقرات و کمک به حفظ تعادل و استحکام بدن
• استفاده از روش‌های پاسخ به استرس مانند ماساژ، تمرینات تنفسی و یوگا برای کاهش استرس و روانی بودن بیمار
• درمان بیماری‌های مرتبط با کایفوزیس مانند آرتروز و آنکیلوزینگ سپینال برای کاهش تشدید کایفوزیس

درمان کایفوزیس

راه‌های درمان کایفوزیس ممکن است شامل ترکیبی از روش‌های غیر جراحی و جراحی باشد، بسته به نوع و شدت بیماری و وضعیت بیمار. در زیر به برخی از روش‌های درمان کایفوزیس اشاره شده است:

1. تمرینات فیزیوتراپی:
   تمرینات فیزیوتراپی مانند تمرینات استقامتی، تمرینات اصلاحی و تمرینات انعطاف‌پذیری می‌تواند به حفظ قدرت و انعطاف پذیری عضلات پشتی و ستون فقرات کمک کند. این تمرینات ممکن است باعث بهبود وضعیت بیمار شوند و در برخی موارد می‌تواند از پیشرفت بیماری جلوگیری کند.
2. داروها:
   داروها مانند ضد درد‌ها، ضد التهاب‌ها، مسکن عضلانی و داروهای ضد اسپاسم می‌توانند به کاهش درد و التهاب ستون فقرات کمک کنند. در برخی موارد، داروهای تعدیل‌کننده روی شناخت و داروهای ضد اضطراب نیز ممکن است به کاهش تنش و استرس در بیماران کایفوزیس کمک کنند.
3. روش‌های تسکین درد:
   روش‌های تسکین درد مانند ماساژ، ترکیبات گیاهی، تزریقات موضعی و یا داروهای مسکن موضعی می‌توانند به کاهش درد پشت و ستون فقرات کمک کنند.

درمان با جراحی

جراحی کایفوزیس معمولاً در صورتی انجام می‌شود که بیماری به مرحله شدیدی رسیده باشد و روش‌های درمانی غیرجراحی نتوانسته باشد بهبودی را برای بیمار به ارمغان بیاورد. در این موارد، جراحی می‌تواند بهبودی قابل توجهی در علائم و کیفیت زندگی بیمار ایجاد کند.

برخی از روش‌های جراحی کایفوزیس عبارتند از:

1. فیوژن ستون فقرات (Spinal fusion):
   در این روش، دو یا چند استخوان ستون فقرات که در محل کایفوزیس قرار دارند، به هم متصل می‌شوند. این روش به کاهش درد، بهبود عملکرد و استحکام ستون فقرات کمک می‌کند.
2. استفاده از دستگاه‌های فلزی (Metallic implants):
   در این روش، از دستگاه‌های فلزی مانند پیچ‌ها، پلاک‌ها و میله‌ها برای تثبیت استخوان‌های ستون فقرات استفاده می‌شود. این دستگاه‌ها کمک می‌کنند تا استخوان‌ها به خوبی متصل شوند و به کاهش درد و بهبود عملکرد بیمار کمک می‌کنند.
3. جایگزینی ستون فقرات (Vertebral replacement):
   در این روش، ستون فقراتی که در محل کایفوزیس قرار دارد، با یک ستون فقرات مصنوعی جایگزین می‌شود. این روش به کاهش درد، بهبود عملکرد و استحکام ستون فقرات کمک می‌کند.

مدت زمان نیازمند برای بازگشت به فعالیت‌های روزمره پس از جراحی به میزان عملیات و وضعیت بیمار بستگی دارد. با این حال، معمولاً بیماران پس از جراحی باید حداقل چند هفته تا چند ماه از فعالیت‌های سنگین ورزشی یا شغلی خودداری کنند. به علاوه، برای اطمینان از موفقیت جراحی و پیشگیری از بازگشت بیماری، باید برنامه‌ی تمرینات فیزیوتراپی را به دقت دنبال کرد.

استفاده از بریس

بریس‌های مربوط به کایفوزیس، تجهیزات پشتیبانی هستند که به بیماران کمک می‌کنند تا پس از جراحی کایفوزیس استحکام دهی و بهبودی سریع‌تری را تجربه کنند. برخی از بریس‌های مربوط به کایفوزیس عبارتند از:

1. کمربند پشتیبانی:
   این نوع بریس‌ها برای حمایت از استحکام ستون فقرات و کاهش درد پس از جراحی کایفوزیس استفاده می‌شوند. کمربند پشتیبانی به عنوان یک پوشش محافظ برای محل جراحی عمل می کند و به بیمار کمک می کند تا در زمان شفا پیدا کردن بیشترین امکانات تحرکی نیز ایمن باشد.
2. بریس های گردنی:این نوع بریس‌ها برای پشتیبانی از گردن و دستگاه عصبی در ستون فقرات استفاده می‌شوند. بریس های گردنی به عنوان پشتیبان و جلوگیری از حرکت نامناسب و بیش از حد گردن هنگامی که بیمار به خود باز می‌گردد، مفید هستند.
3. بریس های شانه:
   این نوع بریس‌ها برای پشتیبانی از شانه و حفظ استحکام ستون فقرات استفاده می‌شوند. بریس های شانه به عنوان پشتیبانی برای شانه و کمک به جلوگیری از حرکت نامناسب در زمان شفا پس از جراحی کایفوزیس، مفید هستند.
4. بریس‌های جانبی:
   این نوع بریس‌ها برای پشتیبانی از استحکام ستون فقرات در بخش‌های جانبی استفاده می‌شوند. بریس‌های جانبی به عنوان پشتیبانی برای بخش‌های جانبی و کمک به جلوگیری از حرکت نامناسب در زمان شفا پس از جراحی کایفوزیس مفید هستند.

بسته به نوع عمل جراحی کایفوزیس و وضعیت بیمار، پزشک معالج می‌تواند نوع مناسب بریس را به بیمار تجویز کند. همچنین، برای استفاده بهینه از بریس، باید دستورالعمل‌های استفاده و نگهداری را به دقت دنبال کرد.

مقالات مرتبط:

1. لوردوز چیست؟ انواع آن را بشناسیم! (۹)
2. اسپوندیلولیز را بشناسیم! (۹)
3. دیسک دژنراتیو را بهتر بشناسیم! (۸)
4. عفونت ستون فقرات یا دیسکیت را بشناسیم! (۸)