لوردوز چیست؟ انواع آن را بشناسیم!
لوردوز یا کیفوز یا کاو پشتی، یک عارضه اسکلتی-عضلانی است که در نتیجهٔ افزایش خمیدگی طبیعی ناحیه کمر و گردن بدن ایجاد می‌شود. این عارضه معمولاً به دلیل ضعف عضلات پشتی، نشستن بیش از حد، بارهای سنگین بر دوش، عوامل ژنتیکی و یا کمرنگاری مزمن ایجاد می‌شود.
انواع لوردوز
لوردوز کمر
لوردوز کمری یا کیفوز کمری یک عارضه اسکلتی-عضلانی است که در آن انحنای غیرطبیعی در ناحیه کمر ایجاد می‌شود. با توجه به محل و شدت انحنا، لوردوز کمری می‌تواند در چندین نوع مختلف دیده شود. بعضی از انواع لوردوز کمری عبارتند از:
- لوردوز کمری خفیف: در این نوع، انحنای کمری نسبتاً کمتری وجود دارد. اغلب بدون علائم بالینی است و با تمرینات تقویتی عضلات پشتی و تغییر در نحوه نشستن، قابل بهبود است.
- لوردوز کمری متوسط: در این نوع، انحنای غیرطبیعی در ناحیه کمر بیشتر است و ممکن است با درد در ناحیه پایین کمر همراه باشد. درمان این نوع لوردوز کمری شامل تمرینات تقویتی عضلات پشتی، فیزیوتراپی و استفاده از کمربند حمایتی است.
- لوردوز کمری شدید: در این نوع، انحنای غیرطبیعی در کمر بسیار شدید است و معمولاً با درد شدید در ناحیه پایین کمر همراه است. درمان این نوع لوردوز کمری ممکن است شامل فیزیوتراپی، تمرینات تقویتی عضلات پشتی، کمربند حمایتی و در موارد شدیدتر، جراحی باشد.
لوردوز گردن
لوردوز گردن یا کیفوز گردنی نوعی عارضه اسکلتی-عضلانی است که در آن انحنای غیرطبیعی در ناحیه گردن ایجاد می‌شود. با توجه به محل و شدت انحنا، لوردوز گردنی می‌تواند در چندین نوع مختلف دیده شود. بعضی از انواع لوردوز گردنی عبارتند از:
- لوردوز گردنی خفیف: در این نوع، انحنای کمتری در ناحیه گردن وجود دارد. اغلب بدون علائم بالینی است و با تغییر در نحوه نشستن و تمرینات تقویتی عضلات گردن، قابل بهبود است.
- لوردوز گردنی متوسط: در این نوع، انحنای غیرطبیعی در ناحیه گردن بیشتر است و ممکن است با درد در ناحیه گردن و شانه‌ها همراه باشد. درمان این نوع لوردوز گردنی شامل تمرینات تقویتی عضلات گردن، فیزیوتراپی و در بعضی موارد استفاده از آداپتورهای گردنی است.
- لوردوز گردنی شدید: در این نوع، انحنای غیرطبیعی در گردن بسیار شدید است و معمولاً با درد شدید در ناحیه گردن و شانه‌ها همراه است. درمان این نوع لوردوز گردنی ممکن است شامل فیزیوتراپی، تمرینات تقویتی عضلات گردن و در موارد شدیدتر، جراحی باشد.
لازم به ذکر است که تشخیص و درمان لوردوز گردنی باید توسط پزشک و متخصص ارتوپدی صورت گیرد. همچنین، در صورتی که با درد شدید در ناحیه گردن و شانه‌ها مواجه هستید، باید به زودی به پزشک خود مراجعه کنید تا به مشکلات جدی‌تر مانند اسکیاتیکا یا هرنی دیسکی برنخورید.
لوردوز در زنان باردار
لوردوز بیشتر در زنان نسبت به مردان ظاهر می‌شود و در زنان باردار نیز بیشتر مشاهده می‌شود. این به دلیل تغییرات فیزیکی و هورمونی در دوران بارداری است. در حالت عادی، ستون فقرات یک منحنی طبیعی دارد، اما در دوران بارداری، وزن بیشتر باردار باعث فشار بیشتر بر روی ستون فقرات می‌شود و منجر به لوردوز می‌شود. همچنین هورمون‌های بارداری مانند استروژن باعث لخته شدن ورید‌ها و فشار بیشتر بر روی پشت بدن می‌شوند و می‌توانند لوردوز را تشدید کنند.
به طور کلی، لوردوز در زنان باردار معمولاً برای مدت کوتاهی پس از زایمان ادامه دارد و معمولاً بعد از چند ماه پس از زایمان بهبود می‌یابد. با این حال، در برخی از موارد، لوردوز پس از زایمان به شدت پیشرفت می‌کند و نیاز به درمان دارد تا عوارض جانبی جلوگیری شود. بهترین راه برای جلوگیری از لوردوز در زمان بارداری، انجام تمرینات تقویتی عضلات پشتی و مشاوره با پزشک قبل از زایمان است. در صورت بروز علائم لوردوز در دوران بارداری، مشاوره با پزشک و درمان به موقع ضروری است.
علت لوردوز
لوردوز یک عارضه اسکلتی-عضلانی است که در آن انحنای غیرطبیعی در ستون فقرات ایجاد می‌شود. علت اصلی لوردوز در بسیاری از موارد ضعف عضلات پشتی است. همچنین، عوامل دیگری نیز می‌توانند در ایجاد لوردوز نقش داشته باشند، که شامل موارد زیر می‌شوند:
- دیسکیت: دیسکیت یا پوسیدگی دیسک، یک عارضه است که در آن بافت نرم داخلی دیسک بین مهره‌ها خراب می‌شود. این بیماری معمولاً در ناحیه گردن و کمر ایجاد می‌شود و می‌تواند عامل ایجاد لوردوز باشد.
- کیفوز: کیفوز یا کاو پشتی، نوعی لوردوز است که در آن انحنای غیرطبیعی در ناحیه کمر ایجاد می‌شود. این عارضه معمولاً به دلیل ضعف عضلات پشتی، نشستن بیش از حد، بارهای سنگین بر دوش، عوامل ژنتیکی و یا کمرنگاری مزمن ایجاد می‌شود.
- چاقی: چاقی می‌تواند عامل ایجاد لوردوز باشد. با افزایش وزن، فشار روی ناحیه کمر افزایش می‌یابد و می‌تواند باعث ایجاد انحنای غیرطبیعی در ستون فقرات شود.
- پوکی استخوان: پوکی استخوان یک بیماری است که در آن استخوان‌ها ضعیف می‌شوند و ممکن است باعث شکستگی آسان آنها شود. این بیماری می‌تواند عامل ایجاد لوردوز باشد.
- اسپوندیلولیستزیس: اسپوندیلولیستزیس یک بیماری است که در آن مهره‌ها پیوند نمی‌خورند و ممکن است باعث ایجاد انحنای غیرطبیعی در ستون فقرات شود.
لازم به ذکر است که تشخیص و درمان لوردوز باید توسط پزشک و متخصص ارتوپدی صورت گیرد. درمان لوردوز عموماً شامل تمرینات تقویتی عضلات پشتی، فیزیوتراپی و در موارد شدیدتر، جراحی است.
علائم لوردوز
لوردوز یک عارضه اسکلتی-عضلانی است که در آن انحنای غیرطبیعی در ستون فقرات ایجاد می‌شود. برخی از علائم لوردوز عبارتند از:
- درد: درد در ناحیه ستون فقرات، بخصوص در ناحیه گردن و کمر، یکی از شایع‌ترین علائم لوردوز است. درد ممکن است شدید و پراکنده یا ملایم و مداوم باشد.
- بی حسی: بی حسی در ناحیه ستون فقرات و پاها نیز می‌تواند ایجاد شود.
- مورمور: مورمور در ناحیه ستون فقرات و پاها ممکن است به علت فشار روی عصب‌ها و بافت‌های نرم در ناحیه لوردوز ایجاد شود.
- ضعف: ضعف عضلات پشتی نیز می‌تواند یکی از علائم لوردوز باشد. این ضعف ممکن است باعث کاهش توانایی در حمل و نقل و انجام فعالیت‌های روزمره شود.
- بی اختیاری مثانه: در برخی موارد شدید لوردوز، ایجاد بی اختیاری مثانه نیز ممکن است.
لازم به ذکر است که علائم لوردوز ممکن است برای هر فرد متفاوت باشند و در بعضی از موارد، این عارضه بدون علائم بالینی وجود دارد. درمان لوردوز عموماً شامل تمرینات تقویتی عضلات پشتی، فیزیوتراپی و در موارد شدیدتر، جراحی است.
برای کسب اطلاعات درمورد اسکولیوز و راه های درمان آن کلیک کنید
تشخیص لوردوز
تشخیص لوردوز به کمک یک پزشک ارتوپدی یا متخصص ستون فقرات انجام می‌شود. برای تشخیص لوردوز، پزشک ابتدا بررسی جسمانی فرد را انجام می‌دهد و به دنبال علائم و نشانه‌های لوردوز می‌گردد. بررسی‌هایی که برای تشخیص لوردوز ممکن است انجام شود، عبارتند از:
- بررسی جسمانی: پزشک ممکن است با بررسی جسمانی فرد و بررسی شکل ستون فقرات و شرایط عضلات، تشخیص لوردوز را بدهد.
- تصویربرداری: برای تشخیص لوردوز، از تصویربرداری مانند ایکس‌رای، توموگرافی کامپیوتری (CT)، مغناطیسی تصویربرداری (MRI) و یا پت کامپیوتری (PET) استفاده می‌شود تا شکل و حالت ستون فقرات را بهتر بررسی کنند.
- آزمایش‌های عصبی: آزمایش‌های عصبی مانند آزمایش رفلکس، آزمایش هیپراستزی و آزمایش عصبی القایی برای بررسی عملکرد سیستم عصبی مرکزی و جسمانی استفاده می‌شود.
- تست های عضلانی: برای بررسی ضعف عضلات و تاثیر آن بر حرکت و عملکرد بدن، تست های عضلانی مانند تست پوستوف و تست برگر برای بررسی قابلیت تحمل و توانایی بدن در انجام فعالیت های ورزشی و روزمره استفاده می‌شود.
لازم به ذکر است که برای تشخیص لوردوز، نیاز به ترکیبی از این روش‌ها و بررسی‌ها می‌باشد و تنها با بررسی یکی از این علائم نمی‌توان نتیجه‌گیری صحیحی در مورد وجود لوردوز داشت.
درمان
درمان لوردوز به دو صورت غیر جراحی و جراحی قابل انجام است. در ادامه، راه‌های درمان غیرجراحی لوردوز شرح داده شده است:
- تمرینات تقویتی: تمرینات تقویتی عضلات پشتی می‌تواند بهبود درد و کاهش فشار بر روی ستون فقرات و بهبود دفعات لوردوز را به دنبال داشته باشد. تمرینات تقویتی شامل تمریناتی مانند انجام حرکات درازکش و کشش عضلات پشتی و شکمی است.
- فیزیوتراپی: فیزیوتراپی شامل استفاده از تکنیک‌ها و دستگاه‌های درمانی مانند الکتروتراپی، پره تراپی و ماساژ برای کاهش درد و بهبود عملکرد عضلات می‌شود.
- داروها: داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی مانند ایبوپروفن و دیکلوفناک، داروهای ضداضطراب و داروهای مرتبط با عصب‌شناسی می‌توانند به کاهش درد و بهبود عملکرد عضلات کمک کنند.
- استفاده از دستگاه‌های کمکی مانند کفش‌های ویژه، کرسی‌های ایستاده و تخت‌های خاص.
- تغییر در رفتارهای روزانه: از جمله تغییر در رفتارهای روزانه می‌توان به جلوگیری از بلند شدن اشیا سنگین، استفاده از تکنیک‌های درست برای خم شدن و بلند شدن، و کاهش فشار بر روی ستون فقرات با استفاده از برخی از تکنیک‌های تنفسی اشاره کرد.
همچنین، در صورتی که درمان غیرجراحی نتیجه‌ای نداشته باشد و شدت لوردوز بسیار زیاد شده باشد، جراحی ممکن است به عنوان روش درمانی آخر در نظر گرفته شود. در جراحی، قسمت‌هایی از استخوان‌ها و عضلاتی که باعث لوردوز می‌شوند، برداشته می‌شوند و در صورت نیاز، استخوان‌ها با پین‌ها و پلاک‌های فلزی تثبیت می‌شوند.
تمرینات تقویتی
ورزش‌های اصلاحی لوردوز می‌توانند به کاهش درد و بهبود عملکرد عضلات پشتی کمک کنند. در ادامه، تمرین زانو خم به عنوان یکی از تمرینات اصلاحی برای درمان لوردوز توضیح داده شده است:
تمرین زانو خم:
- ایستاده با پایهای به هم فشرده و دست‌ها در کنار بدن قرار می‌گیرد.
- سپس آرام آرام زانوها را خم کرده شروع به نشستن می‌کنید، در حین این عمل دست‌ها را به سمت جلو بلند می‌کنید.
- به حدی نشستید که قرار است بر روی صندلی نشینید، سپس به این حالت برگردید که زانوها به صورت کامل خم شده و دست‌ها به سمت پشت بدن باشد.
- این حرکت را تکرار کنید، توصیه می‌شود در هر بار با تعداد ۱۰ الی ۱۵ بار شروع کنید و آنها را در حین انجام تمرین به تدریج افزایش دهید.
توصیه می‌شود قبل از شروع برنامه تمرینی، با پزشک خود مشورت کنید و در صورتی که در حین انجام تمرینات درد افزایش یابد، تمرین را متوقف کرده و با پزشک خود مشورت کنید. همچنین، بهتر است این تمرینات توسط یک مربی ورزشی حرفه‌ای همراهی شوند تا از انجام نادرست آنها جلوگیری شود.
تمرین گربه گاو:
حرکت گربه گاو یکی دیگر از تمرینات اصلاحی برای درمان لوردوز است. در ادامه، توضیحات مربوط به این تمرین آمده است:
- ابتدا به چهار پا روی زمین نشسته و دست‌ها را به سمت پایین قرار دهید.
- سپس با نفس کشیدن به بالا، سر را به سمت آسمان بلند کنید و شکم را به سمت زمین تمایل دهید.
- در ادامه، با نفس دادن به سمت زمین، سر را به سمت پایین فرو می‌برید و فراری از کمر را بالا می‌برید.
- این حرکت را به صورت پیاپی تکرار کنید، توصیه می‌شود هر بار با تعداد ۱۰ الی ۱۵ بار شروع کنید و آنها را در حین انجام تمرین به تدریج افزایش دهید.
تمرین گربه گاو به عنوان یکی از تمرینات اصلاحی برای لوردوز، به کاهش فشار بر روی ستون فقرات و بهبود انعطاف پذیری و تقویت عضلات پشتی کمک می‌کند. همچنین، توصیه می‌شود قبل از شروع برنامه تمرینی، با پزشک خود مشورت کنید و در صورتی که در حین انجام تمرینات درد افزایش یابد، تمرین را متوقف کرده و با پزشک خود مشورت کنید. همچنین، بهتر است این تمرینات توسط یک مربی ورزشی حرفه‌ای همراهی شوند تا از انجام نادرست آنها جلوگیری شود.
فیزیوتراپی
لوردوز یک نوع نقص تعادل عضلانی است که معمولاً با تمرینات فیزیکی ورزشی (فیزیوتراپی) قابل درمان است. در زیر روش‌های مختلفی برای درمان لوردوز با فیزیوتراپی شرح داده شده است:
- تمرینات انعطاف‌پذیری: تمرینات انعطاف‌پذیری مانند یوگا و پیلاتس می‌توانند به تقویت عضلات و بهبود انعطاف‌پذیری و اصلاح حالت بدن کمک کنند. این تمرینات می‌توانند فشار بر روی ستون فقرات را کاهش داده و به کاهش درد و بهبود حالت لوردوز کمک کنند.
- تمرینات تعادل: تمرینات تعادل مانند تمرینات بر روی تخته تعادل و تمرینات بالانس می‌توانند به تعادل عضلات کمک کنند و در نتیجه به بهبود حالت لوردوز کمک کنند.
- ماساژ: ماساژ عضلات پشتی می‌تواند به کاهش درد و بهبود حالت لوردوز کمک کند. ماساژ‌هایی مانند ماساژ شیاتسو و تراپی اسپرت می‌توانند مفید باشند.
- درمان حرارتی و یخی: استفاده از پک‌های گرمایی و سردی می‌تواند به کاهش درد و التهاب مربوط به لوردوز کمک کند.
- تغییرات در شیوه زندگی: تغییرات در شیوه زندگی مانند استفاده از صندلی‌های مناسب، جلوگیری از بلند کردن اشیا سنگین، نگهداری حالت صحیح بدن و نگهداری وزن سالم و پایدار می‌توانند به بهبود حالت لوردوز کمک کنند.
قبل از شروع هرگونه برنامه درمانی، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید تا بهترین راه حل برای درمان لوردوز شما را مشخص کنند. همچنین، توصیه می‌شود تمرینات فیزیکی را تحت نظارت مربی ورزشی یا فیزیوتراپیست انجام دهید تا مطمئن شوید که تمرینات صحیح و بدون خطر هستند.
استفاده از بریس
بریس‌ها یا تقویت‌کننده‌های پشتی، ابزاری هستند که به تقویت عضلات پشتی کمک می‌کنند و می‌توانند برای کنترل و درمان لوردوز مفید باشند. در زیر انواع مختلف بریس‌های مورد استفاده برای لوردوز شرح داده شده است:
- بریس پشتی بلند: این بریس‌ها دارای پشتی بلند و پشتیبانی بیشتری برای ستون فقرات هستند. آنها به عنوان یک پشتیبان و تثبیت‌کننده برای ستون فقرات در حالت استراحت و در حین فعالیت‌های روزانه مفید هستند.
- بریس پشتی نیمه بلند: این بریس‌ها دارای پشتی نیمه بلند هستند و می‌توانند به تعادل و پشتیبانی عضلات پشتی کمک کنند. آنها به عنوان یک تثبیت‌کننده برای ستون فقرات در حین فعالیت‌های ورزشی مفید هستند.
- بریس پشتی کمری: این بریس‌ها دارای بخش کمری هستند و به تقویت عضلات کمر و پشتی کمک می‌کنند. آنها به عنوان یک پشتیبان برای ستون فقرات در حین فعالیت‌های ورزشی مفید هستند.
- بریس پشتی انعطاف‌پذیر: این بریس‌ها دارای مواد انعطاف‌پذیر هستند و به تعادل عضلات پشتی کمک می‌کنند. آنها به عنوان یک تثبیت‌کننده برای ستون فقرات در حین فعالیت‌های ورزشی مفید هستند.
- بریس پشتی تنظیم شده: این بریس‌ها دارای تنظیم‌کننده هستند و به شما اجازه می‌دهند تا پشتیبانی و تثبیت مورد نیاز برای ستون فقرات خود را تنظیم کنید.
مهم است که قبل از خرید و استفاده از هر نوع بریس پشتی، با پزشک خود مشورت کنید تا بهترین نوع بریس را برای شرایط خود انتخاب کنید. همچنین، بهتر است که تمرینات فیزیکی ورزشی را تحت نظارت مربی ورزشی یا فیزیوتراپیست انجام دهید تا مطمئن شوید که تمرینات صحیح و بدون خطر هستند.
عوارض عدم درمان
در صورت عدم درمان لوردوز، عوارض زیادی ممکن است ایجاد شود. برخی از این عوارض عبارتند از:
- افزایش شدت درد: در صورتی که لوردوز درمان نشود، درد بیشتری در ناحیه ستون فقرات و عضلات پشتی ایجاد می‌شود و باعث کاهش کیفیت زندگی فرد می‌شود.
- مشکلات حرکتی: در صورت عدم درمان، لوردوز می‌تواند باعث محدودیت حرکت در ناحیه ستون فقرات و کاهش توانایی انجام فعالیت‌های روزمره شود.
- تغییر در شکل و حالت ستون فقرات: در صورت عدم درمان، لوردوز ممکن است باعث تغییرات دائمی در شکل و حالت ستون فقرات شود که ممکن است به عوارض جانبی بیشتر منجر شود.
- مشکلات عصبی: در صورتی که لوردوز درمان نشود، فشار بر روی عصب‌های ستون فقرات می‌تواند باعث بی حسی، ضعف عضلات و بی اختیاری مثانه شود.
- نیاز به جراحی: در صورتی که لوردوز به شدت پیشرفت کند و علائم آن درمان نشود، ممکن است نیاز به جراحی داشته باشید.
بنابراین، بهترین راه برای جلوگیری از عوارض لوردوز، درمان به موقع آن است. درمان لوردوز ممکن است شامل تمرینات تقویتی عضلات پشتی، فیزیوتراپی و در موارد شدیدتر، جراحی باشد.
پیشگیری از لوردوز
لوردوز به علت ضعف عضلات پشتی و نقص تعادل عضلانی ایجاد می‌شود. برای پیشگیری از لوردوز، می‌توانید به روش‌های زیر توجه کنید:
- تمرینات ورزشی: ورزش‌هایی که به تقویت عضلات پشتی و افزایش انعطاف‌پذیری آنها کمک می‌کنند، می‌توانند در پیشگیری از لوردوز موثر باشند. ورزش‌هایی مانند شنا، پیاده‌روی، دوچرخه‌سواری و یوگا می‌توانند مفید باشند.
- نگهداری وزن سالم: افزایش وزن می‌تواند فشار بیشتری بر روی ستون فقرات ایجاد کند و لوردوز را تسهیل کند. به همین دلیل، نگهداری وزن سالم و پایدار می‌تواند در پیشگیری از لوردوز موثر باشد.
- نگهداری حالت صحیح بدن: نگهداری حالت صحیح بدن و جلوگیری از خم شدن بیش از حد ستون فقرات می‌تواند در پیشگیری از لوردوز مفید باشد.
- استفاده از صندلی‌های مناسب: استفاده از صندلی‌هایی که قابل تنظیم هستند و دارای پشتی بلند هستند، می‌تواند به پشتیبانی مناسب برای ستون فقرات کمک کند و در پیشگیری از لوردوز مؤثر باشد.
- جلوگیری از بلند کردن اشیا سنگین: بلند کردن اشیا سنگین می‌تواند فشار بیشتری بر روی عضلات پشتی و ستون فقرات ایجاد کند و لوردوز را تسهیل کند. برای جلوگیری از این موضوع، بهتر است از دستگاه‌های جابجایی و بلندکننده استفاده کنید یا در صورت نیاز از کمک دیگران استفاده کنید.
به هر حال، بهترین شیوه پیشگیری از لوردوز، انجام تمرینات ورزشی منظم و صحیح است. همچنین، در صورتی که درد یا ناراحتی در پشت و یا ستون فقرات تجربه می‌کنید، باید به پزشک خود مراجعه کنید تا از ایجاد مشکلات جدی جلوگیری شود.
سندروم تورت چیست؟ انواع آن را بشناسیم!
سندروم تورت (Tourette Syndrome) یک اختلال عصبی است که باعث بروز تیک‌های ناخواسته در عضلات و حرکات بدنی می‌شود. این اختلال در سیستم عصبی مرکزی ایجاد می‌شود و در بیشتر موارد در کودکی شروع می‌شود، اما ممکن است در سنین بالاتر نیز شروع شود.
تیک چیست
تیک‌ها به عنوان یک اختلال عصبی، کشش، حرکات یا صداهای ناگهانی هستند که فرد به طور ناخواسته و بیش از حد انجام می دهد. تیک‌ها ممکن است در کودکی شروع شده و در طول زمان کمی تغییر کنند، اما در بعضی موارد تیک‌ها تا دوران بزرگسالی نیز ادامه دارد.
انواع تیک
۱. تیک‌های حرکتی:
این تیک‌ها شامل حرکات بدنی هستند که شامل کوفتگی، چرخش سر، جابجایی دست و پا، پریدن و زمزمه کردن هستند.
۲. تیک‌های صوتی:
این تیک‌ها شامل صداهای ناخواسته مانند کوفتگی، سر و صدای ترقه، صدای خنده و گریه هستند.
۳. تیک‌های ساده:
این تیک‌ها شامل حرکات و صداهای ساده هستند که معمولاً تنها یک حرکت یا صدا هستند، مانند کوفتگی، شلیک انگشتان و …
۴. تیک‌های پیچیده:
این تیک‌ها شامل حرکات و صداهای پیچیده‌تری هستند که ممکن است شامل ترقه، ضربه خوردن به چیزی، پریدن و گفتن کلماتی نامفهوم باشد.
تیک های حرکتی ساده
۱. چشمک زدن:
این تیک شامل حرکت چشمک زدن است که ممکن است چندین بار پشت سر هم انجام شود.
۲. نگاه ناگهانی به اطراف:
این تیک شامل نگاه به سمت یک جهت خاص و ناگهانی است که ممکن است با حرکات سر و گردن همراه باشد.
۳. بیرون آوردن زبان از دهان:
این تیک شامل حرکت بیرون آوردن زبان از دهان و به سمت بیرون کشیدن آن است که ممکن است چندین بار پشت سر هم انجام شود.
۴. انقباض بینی:
این تیک شامل حرکت انقباض بینی است که ممکن است چندین بار پشت سر هم انجام شود.
۵. حرکات دهان:
این تیک شامل حرکات دهان است که ممکن است شامل گشاد کردن دهان، جابجایی لب‌ها و حرکات دیگر باشد.
۶. تکان دادن سر:
این تیک شامل حرکت تکان دادن سر به سمت چپ و راست و بالا و پایین است.
۷. بالا انداختن شانه:
این تیک شامل حرکت بالا انداختن شانه و سپس پایین آوردن آن است که ممکن است چندین بار پشت سر هم انجام شود.
تیک های حرکتی پیچیده
۱. بوییدن یا لمس اشیاء:
این تیک شامل حرکت بوییدن یا لمس کردن اشیاء با دست‌ها، پاها یا دهان است. ممکن است فرد با انجام این حرکت‌ها احساس رضایت و آرامش کند.
۲. انجام حرکات و حالات زشت:
این تیک شامل انجام حرکات و حالاتی است که به نظر زشت و نامناسب می‌آیند، مانند بلعیدن بیش از حد، خم شدن بدن، چکش زدن سر، گرفتن دست‌ها به صورت غیرطبیعی و …
۳. خم شدن یا چرخاندن بدن:
این تیک شامل حرکات خم شدن یا چرخاندن بدن است که ممکن است شامل خم شدن یا چرخاندن پایین تا بالا باشد.
۴. راه رفتن با الگوهای خاص:
این تیک شامل رفتن با الگوهای خاص است، مانند پریدن، پاشیدن، راه رفتن به طور مشخص و …
۵. پریدن:
این تیک شامل حرکت پریدن به صورت ناگهانی و بی‌اشتهایی است که ممکن است با حرکات دست و پا همراه باشد.
تیک های صوتی ساده
باید توجه داشت که تیک‌های صوتی ساده ممکن است به صورت جداگانه و یا همراه با تیک‌های حرکتی در فرد مشاهده شوند.
۱. سکسکه کردن:
این تیک شامل تکرار سکسکه کردن به صورت ناگهانی و بی‌اشتهایی است که ممکن است چندین بار پشت سر هم انجام شود.
۲. زیر لب صدای مشابه غرغر کردن ایجاد نمودن:
این تیک شامل ایجاد صدایی شبیه به غرغر کردن در زیر لب به صورت ناگهانی و بی‌اشتهایی است که ممکن است چندین بار پشت سر هم انجام شود.
۳. سرفه کردن:
این تیک شامل تکرار سرفه کردن به صورت ناگهانی و بی‌اشتهایی است که ممکن است چندین بار پشت سر هم انجام شود.
۴. صاف کردن گلو:
این تیک شامل تکرار صدای صاف کردن گلو به صورت ناگهانی و بی‌اشتهایی است که ممکن است چندین بار پشت سر هم انجام شود.
۵. پارس کردن:
این تیک شامل تکرار صدای پارس کردن به صورت ناگهانی و بی‌اشتهایی است که ممکن است چندین بار پشت سر هم انجام شود.
تیک های آوایی پیچیده
۱. تکرار کلمات یا عبارات خود:
این تیک شامل تکرار کلمات یا عبارات خود به صورت ناگهانی و بی‌اشتهایی است که ممکن است چندین بار پشت سر هم انجام شود. فرد ممکن است احساس نیاز به تکرار کلمات یا عبارات خود داشته باشد تا اطمینان حاصل کند که همه چیز درست است.
۲. تکرار کلمات یا عبارات دیگران:
این تیک شامل تکرار کلمات یا عبارات دیگران به صورت ناگهانی و بی‌اشتهایی است که ممکن است چندین بار پشت سر هم انجام شود. فرد ممکن است این کار را به دلیل نیاز به اطمینان از درک صحیح خود و یا به دلیل تنش و استرس انجام دهد.
۳. استفاده از کلمات زشت:
این تیک شامل استفاده از کلمات زشت، نا متعارف و غیر قابل قبول به صورت ناگهانی و بی‌اشتهایی است که ممکن است چندین بار پشت سر هم انجام شود. فرد ممکن است این کار را به دلیل نیاز به تأکید بر احساسات خود و یا به دلیل تنش و استرس انجام دهد.
علائم سندروم تورت
سندروم تورت یا تورتیکولیس به عنوان یکی از اختلالات عصبی، با تیک‌های حرکتی و صوتی همراه است. علائم اصلی سندروم تورت تیک‌های حرکتی هستند که ممکن است شامل چرخش و جابجایی سر، کوفتگی، جابجایی دست و پا، پریدن و یا تکان دادن بدن باشد. همچنین، تیک‌های صوتی نیز می‌توانند شامل کوفتگی، صدای ترقه، صدای خنده و گریه و دیگر صداهای ناخواسته باشند. علائم سندروم تورت ممکن است در سنین مختلف شروع شود، اما معمولاً از ۵ تا ۱۰ سالگی کودک شروع می‌شود.
نحوه تشخیص
۱. مصاحبه بالینی:
در این مرحله، پزشک با بیمار صحبت می‌کند و تاریخچه حال بیمار را گرفته و نشانه‌ها و علایم را بررسی می‌کند.
۲. بررسی جسمی:
پزشک ممکن است برای شناسایی هر نوع علامتی که ممکن است با سندرم تورت مرتبط باشد، از بیمار معاینه کند. این شامل بررسی چشم‌ها، صورت، گردن و دستگاه عصبی است.
۳. آزمایش‌های پزشکی:
پزشک ممکن است آزمایش‌هایی را تجویز کند تا مشکلات دیگری که ممکن است با سندرم تورت همراه باشند، شامل مشکلات عصبی دیگر، ناعادلانه ایمنی و عفونت‌های عصبی را بررسی کند.
۴. آزمایش‌های تصویربرداری:
پزشک ممکن است از آزمایش‌های تصویربرداری مانند اسکن MRI برای بررسی ساختار و عملکرد مغز و سایر اجزاء مرتبط با سندرم تورت استفاده کند.
۵. تشخیص دیگر:
بعضی از علائم سندرم تورت ممکن است با بیماری‌های دیگر مانند بیماری پارکینسون، بیماری هنتینگتون و بیماری ویلسون همراه باشند. بنابراین، پزشک باید برای اطمینان از تشخیص درست، ممکن است بررسی‌های دیگری نیز انجام دهد.
درمان
۱. داروها:
برخی داروها مانند آنتی‌کولینرژیک‌ها و آنتی‌تیک‌ها ممکن است به درمان سندرم تورت کمک کنند. این داروها به عنوان یک درمان اولیه در نظر گرفته می‌شوند و می‌توانند به تسکین علائم کمک کنند.
۱. هالوپریدول (هالدول):
هالوپریدول یک داروی ضدپیشگیری اختلالات حرکتی است که ممکن است در درمان سندرم تورت کمک کند. این دارو به عنوان یک آنتی‌پسیکوتیک (ضد روانپریشی) عمل می‌کند و با کنترل سیستم عصبی مرکزی می‌تواند به کاهش حرکات ناخواسته در صورت و گردن کمک کند.
۲. آریپیپرازول (ابیلیفای):
آریپیپرازول نیز یک داروی ضدپیشگیری اختلالات حرکتی است که ممکن است در درمان سندرم تورت کمک کند. این دارو به عنوان یک آنتی‌پسیکوتیک عمل می‌کند و می‌تواند به کاهش حرکات ناخواسته در صورت و گردن کمک کند.
۳. ریسپریدون (ریسپردال):
ریسپریدون یک داروی ضدپیشگیری اختلالات حرکتی است که ممکن است در درمان سندرم تورت کمک کند. این دارو به عنوان یک آنتی‌پسیکوتیک عمل می‌کند و می‌تواند به کاهش حرکات ناخواسته در صورت و گردن کمک کند.
۴. بوتاکس:
بوتاکس یک داروی درمانی است که با تزریق به عضلات مورد نظر، می‌تواند به کاهش حرکات ناخواسته در صورت و گردن کمک کند. این دارو با مسدود کردن ارتباط بین عصب و عضله، می‌تواند به کنترل علائم سندرم تورت کمک کند.
۵. ریتالین:
ریتالین یک داروی تحریک کننده سیستم عصبی مرکزی است که به عنوان درمان مکمل در درمان سندرم تورت ممکن است مورد استفاده قرار گیرد. این دارو با افزایش سطح دوپامین در مغز، می‌تواند به کاهش حرکات ناخواسته کمک کند.
۶. کلونیدین:
کلونیدین یک داروی ضدانعقادی است که به عنوان درمان مکمل در درمان سندرم تورت ممکن است مورد استفاده قرار گیرد. این دارو با کاهش فعالیت سیستم عصبی مرکزی، می‌تواند به کنترل حرکات ناخواسته کمک کند.
۷. توپاماکس:
توپاماکس یک داروی ضدصرع است که به عنوان درمان مکمل در درمان سندرم تورت ممکن است مورد استفاده قرار گیرد. این دارو با کاهش فعالیت سیستم عصبی مرکزی، می‌تواند به کنترل حرکات ناخواسته کمک کند. این دارو به عنوان یک آنتی‌تیک (دارویی که اثراتی روی عصب‌های مختلف دارد) عمل می‌کند و با کاهش فعالیت عصبی، می‌تواند به کاهش حرکات ناخواسته در صورت و گردن کمک کند.
۲. فیزیوتراپی:
تمرینات فیزیکی و تحرک درمانی می‌تواند به درمان سندرم تورت کمک کند. تمرینات قوی‌کننده عضلات صورت و گردن و ماساژ ممکن است به عنوان درمان مکمل مفید باشد.
۳. تحرک درمانی و روان‌درمانی:
تحرک درمانی مانند تکنیک‌های آموزشی تنفس می‌تواند به کاهش استرس و اضطراب کمک کند. همچنین، روان‌درمانی ممکن است به عنوان درمان مکمل درمان سندرم تورت مؤثر باشد.
۴. عمل جراحی:
در موارد شدید و ناپایدار، عمل جراحی ممکن است به عنوان یک راه حل آخر در نظر گرفته شود. در این روش، عضلاتی که باعث حرکات ناخواسته می‌شوند، بریده می‌شوند.
۵. درمان بیماری اصلی:
اگر سندرم تورت ناشی از بیماری اصلی مانند بیماری پارکینسون یا بیماری هنتینگتون باشد، درمان بیماری اصلی می‌تواند به درمان سندرم تورت کمک کند.
درمان با طب سنتی
۱. گیاهان دارویی:
برخی گیاهان دارویی مانند گل گاوزبان، گون، زنیان و زیره سیاه ممکن است به درمان سندرم تورت کمک کنند. این گیاهان دارای خواص ضد التهابی و ضد تشنج هستند و می‌توانند به کاهش حرکات ناخواسته در صورت و گردن کمک کنند.
۲. ماساژ:
ماساژ محلی در مناطقی که حرکات ناخواسته رخ می‌دهد می‌تواند به کاهش علائم سندرم تورت کمک کند. این روش می‌تواند باعث تسکین و رفع تنش عضلات شود.
۳. تغذیه سالم:
تغذیه سالم و متعادل می‌تواند به بهبود عملکرد سیستم عصبی کمک کند و در کاهش علائم سندرم تورت مؤثر باشد. مصرف مواد غذاییی مانند میوه‌ها، سبزیجات، ماهی و مواد غذایی حاوی ویتامین‌ها و مواد معدنی می‌تواند به بهبود عملکرد سیستم عصبی کمک کند.
مشاوره با پزشک متخصص طب سنتی در خصوص درمان سندرم تورت با روش‌های طب سنتی بسیار مهم است. همچنین لازم است توجه شود که درمان سندرم تورت با طب سنتی نباید به عنوان جایگزین درمان‌های پزشکی مدرن استفاده شود و باید تحتما با مشورت پزشک متخصص و تحت نظارت وی انجام شود.